Τέλειωσε κι ο Φεβρουάριος και λίγο πριν την εκπνοή του, στις 27 του μηνός, ανακοινώθηκε στις ΗΠΑ ότι επίπεδο του συναγερμού για την τρομοκρατία μειώνεται κατά μία βαθμίδα –από πορτοκαλί σε κίτρινο. Το επίπεδο επιφυλακής είχε φτάσει στην πορτοκαλί βαθμίδα (δηλαδή μόλις μία θέση πριν την κόκκινη, την υψηλότερη), στις 7 Φεβρουαρίου μετά από προειδοποιήσεις ότι ισλαμιστές τρομοκράτες θα έπλητταν στόχους σε Αμερική και Βρετανία…
Φαντάσματα της 11ης Σεπτεμβρίου…
Στο μεσοδιάστημα των 20 αυτών «ημερών συναγερμού» παρότι ο μαζικός φόβος έφτασε στο κατακόρυφο, δεν εκδηλώθηκε βέβαια κάποια τρομοκρατική επίθεση στην επικράτεια της Δύσης. Όμως μερικές φορές τα όρια είναι αρκετά συγκεχυμένα. Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο βλέπει κανείς τα πράγματα.
Κοιτάξτε, όταν περιμένει κανείς τον ληστή ταμπουρωμένος πίσω από την πόρτα του σπιτιού του μπορεί να μην δει τον άλλο κακοποιό που κατεβαίνει από την καμινάδα.
…ή τον άλλο που μπαίνει στο διπλανό διαμέρισμα…
…ή τον χάκερ που εκείνη τη στιγμή έχει εισβάλλει στο κομπιούτερ του…
Εν πάση περιπτώσει, το εικοσαήμερο αυτό είχαμε κάποια φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους γεγονότα. Να, για παράδειγμα κάτι περίεργες εκρήξεις, πυρκαγιές και εμπρησμούς που θα μπορούσαν να είναι και τρομοκρατικές ενέργειες, αλλά που τελικά δεν ήταν.
Είχαμε κι άλλα γεγονότα. Αν θυμάστε, στην προηγούμενη επικαιρότητα είχαμε αναφερθεί στην έξαρση της φημολογίας που εκδηλώθηκε στα μέσα Ιανουαρίου για επικείμενη «πανδημία γρίπης». Ένα μήνα αργότερα, κάτι περίεργα κρούσματα γρίπης στην Κίνα ήταν αρκετά για να ανεβάσουν το θερμόμετρο της ανησυχίας, αφού παραδοσιακά η περιοχή αυτή του πλανήτη είναι εκείνη όπου «μαγειρεύονται» οι πανδημίες γρίπης.
Στην περιοχή αυτή του πλανήτη, αλλά βορειότερα, έχουμε τη χερσόνησο της Κορέας, ένα άλλο καυτό γεωπολιτικό σημείο. Καυτό κυριολεκτικά. Το πρωινό της 18ης Φεβρουαρίου, μια τρομερή πυρκαγιά που ξέσπασε σε υπόγειο σταθμό του μετρό της πόλης Νταεγκού της Νότιας Κορέας, είχε ως αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο τουλάχιστον 300 άτομα. Η αστυνομία συνέλαβε έναν 56χρονο ως ύποπτο, ο οποίος ως εκ θαύματος είχε γλιτώσει από τις φλόγες. Ο 56χρονος, χαρακτηρίστηκε και επίσημα «ψυχοπαθής» και δήλωσε ότι ήθελε να αυτοκτονήσει, απλώς δεν ήθελε να το κάνει… μόνος.
Είπατε κάτι για «χειρουργικά πλήγματα»;
Την προηγούμενη μέρα, στην άλλη άκρη του κόσμου, 21 άνθρωποι πεθαίνουν σε ένα κλαμπ του Σικάγου όταν ένας από τους άντρες της ασφάλειας χρησιμοποίησε σπρέι πιπεριού για να διαλύσει ένα καβγά μεταξύ των θαμώνων με αποτέλεσμα να προκληθεί πανικός αφού όλοι πίστεψαν ότι γινόταν τρομοκρατική επίθεση με χημικά αέρια…
Φαντάσματα της 11ης Σεπτεμβρίου…
Στις 21 Φεβρουαρίου, νέα τραγωδία, η δεύτερη μέσα στην ίδια βδομάδα σημειώνεται σε νυχτερινό κέντρο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ζωντανή εμφάνιση συγκροτήματος ροκ μουσικής στο Ροντ Άιλαντ, μετατράπηκε σε κόλαση καθώς ξεσπά πυρκαγιά από τη χρήση πυροτεχνημάτων πάνω στη σκηνή. Η φωτιά και ο πανικός έχουν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 95 άτομα.
Την ίδια μέρα, λίγο νοτιότερα, ισχυρότατη έκρηξη σημειώνεται σε διυλιστήριο στο Στέιτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης όταν δεξαμενόπλοιο πιάνει φωτιά κοντά σε σταθμό φόρτωσης αργού πετρελαίου. Η πυρκαγιά λαβαίνει τεράστιες διαστάσεις ενώ ο πυκνός μαύρος καπνός γίνεται ορατός χιλιόμετρα μακριά. Οι Νεοϋορκέζοι ανασαίνουν μετά το πρώτο σοκ αφού εξακριβώνεται ότι δεν πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια.
Φαντάσματα της 11ης Σεπτεμβρίου…
Στις 26 Φεβρουαρίου, δέκα άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους όταν ξεσπά πυρκαγιά σε οίκο ευγηρίας στην περιοχή Χάρτφορντ, του Κονέκτικατ των Ηνωμένων Πολιτειών…
Τελικά η «κατάσταση συναγερμού» λήγει στις 27 Φεβρουαρίου και η αδιόρατη ένταση που κουκούλωνε τον πλανήτη μειώνεται λιγάκι. Άραγε με ποιους τρόπους μπορεί να εκδηλωθεί αυτή η ένταση στο αποκορύφωμά της; Δυο χρόνια πριν, έγραφα στα Μαύρα Υπόγεια Ρεύματα:
«Και τα ρεύματα εκδηλώνονται με ποικίλους τρόπους στο σύγχρονο κόσμο. Σαν «επιδημίες αυτοκτονιών», σαν «μαζικές υστερίες», σαν «κύματα φρενίτιδας», σαν «σμήνη μιμητισμού», σαν «μόδα», σαν «κύματα πολιτικής/ κοινωνικής διαμαρτυρίας» κι ένα σωρό άλλες ονομασίες. Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Η ορθόδοξη σκέψη και οι σκεπτικιστές δεν αποδέχονται την ύπαρξη του δάσους. Υπάρχουν μόνο μεμονωμένα δέντρα, λένε, και όχι δάσος. Το δάσος είναι δημιούργημα της φαντασίας μας. Τι άλλο φανερώνει αυτή η αντίληψη πέρα από απύθμενη ηλιθιότητα αλλά και ανομολόγητο τρόμο; Ύστερα τρέχουν και δεν φτάνουν προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, αλλά η δύναμη της Συναινετικής Πραγματικότητας είναι τέτοια που όλες οι ενοχλήσεις ξεχνιούνται».
Λίγο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11.9.2001 ένα εντυπωσιακό εύρημα αναφέρθηκε από την ερευνητική ομάδα του Προγράμματος Παγκόσμιας Συνείδησης (GCP).
Η ομάδα αυτή καταμετρά διακυμάνσεις οι οποίες πιστεύεται ότι προκαλούνται από αλλαγές στα επίπεδα συνείδησης του φόντου (background consciousness), με τη βοήθεια 38 γεννητριών τυχαίων αριθμών σε διάφορες χώρες του κόσμου. Ουσιαστικά είναι ένα παραψυχολογικό (και συγκεκριμένα, ψυχοκινητικό) πείραμα. μάδα του GCP πιστεύει ότι οι διακυμάνσεις αυτές μπορεί να επισημαίνουν συλλογική συνειδησιακή εστίαση εκ μέρους μεγάλων πληθυσμών, ακόμα και ολόκληρων εθνών. Τα διαγράμματά τους λοιπόν για την 11.9.2001 έδειχναν μια σημαντική κορύφωση ανάμεσα στην πρόσκρουση του πρώτου αεροπλάνου και στην κατάρρευση του δεύτερου πύργου.
Τι μορφές μπορεί να παίρνει αυτή η διαταραχή πέρα από το να επηρεάζει τις γεννήτριες τυχαίων αριθμών; Με ποια μορφή περνούν το κατώφλι της υλοποίησης οι κρυφές φοβίες; Τι άλλο μπορεί να περνά στον κόσμο μας όταν αυτό το κατώφλι ανοίξει;
Λέγαμε κάτι για τη γρίπη και την Ασία. Τελικά μαζί με την λήξη του συναγερμού για τυχόν τρομοκρατική επίθεση συνέπεσε και η ανακοίνωση ότι απομακρύνεται το ενδεχόμενο ξεσπάσματος επιδημίας εξαιτίας του ιού της γρίπης των πουλερικών που είχε στοιχίσει τη ζωή σε έναν 33χρονο στο Χονγκ Κονγκ και στείλει το γιο του στο νοσοκομείο, προκαλώντας παγκόσμια ανησυχία… Ο ιός δεν περιείχε τελικά ανθρώπινα γονίδια, γεγονός που σημαίνει ότι η μετάδοσή του από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι σχεδόν απίθανη.
Μη φοβάστε όμως, υπάρχουν κι άλλες επιδημίες για να ανησυχείτε…
Να, ας πούμε, έχετε αναρωτηθεί μήπως πάσχετε από ορθορεξία; Τι είναι αυτό; Ντροπή σας που δεν ενημερώνεστε για τις τελευταίες συγκλονιστικές εφευρ… εεε, ανακαλύψεις της ιατρικής! Ορθορεξία είναι «η εμμονή σχετικά με την υγιεινή διατροφή που μεταφράζεται σε επίμονες ερωτήσεις για την προέλευση των τροφίμων, για προτίμηση στους πάγκους της οργανικής καλλιέργειας στη λαϊκή, για επισκέψεις σε συγκεκριμένα χωριά που φημίζονται για αλανιάρες κότες ή αγνά σιτηρά και για έντονη απέχθεια προς οποιοδήποτε τυποποιημένο προϊόν» (Βήμα 9.2.2003).
Σύμφωνα με τα στοιχεία, η αρρώστια ξεκινά αθώα και ανώδυνα, αλλά ύπουλα. Ο «μολυνθείς φορέας» θέλει απλώς να βελτιώσει τις διατροφικές συνήθειές του και τον τρόπο ζωής του (πάντα βεβαίως με τις εκάστοτε μόδες και κελεύσματα του «ιερατείου»). Αργότερα βέβαια ο «ιός» εκδηλώνεται και ο πήχης ανεβαίνει. Εκείνος που λόγου χάρη άρχισε να αποφεύγει τις τσιπούρες ιχθυοτροφείου, στη συνέχεια αρχίζει να αποφεύγει και τις τσιπούρες ανοιχτής θαλάσσης με το αιτιολογικό: «πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι δεν το έσκασαν από το ιχθυοτροφείο;». Έλα ντε!
Όσο για την επιδημία της παχυσαρκίας, επαναλαμβάνω, όπως και στην επικαιρότητα του προηγούμενου μήνα: μην έχετε ενοχές όταν τρώτε τον αγκλέορα γιατί δεν φταίτε εσείς αλλά αυτά τα άτιμα τα γονίδιά σας (Βήμα, 8.2.2003) και αυτές οι άτιμες οι εταιρείες τροφίμων που γεμίζουν λίπη και ζάχαρες τα φαγητά, αφού έχει «αποδειχθεί» πλέον ότι αυτές οι ουσίες είναι εθιστικές όσο και τα σκληρά ναρκωτικά! Βέβαια, βέβαια! Να και τι λέει ένας γκουρού του ιερατείου: «Ορισμένες τροφές όπως το παγωτό, η σοκολάτα και το τυρί περιέχουν την ουσία β-καζομορφίνη-7 η δράση της οποίας όσον αφορά τον εθισμό είναι αντίστοιχη με αυτήν της μορφίνης» (Καθημερινή, 5.2.2003).
Σήμερα η παχυσαρκία πλήττει το 10-25% του πληθυσμού στην Ευρώπη (όσο για την Αμερική, αφήστε καλύτερα…). Αν συνεχίσει η ίδια αυξητική τάση, το 2030 το 60-70% του πληθυσμού της Δύσης θα είναι παχύσαρκο (Καθημερινή, 5.2.2003). Αλλά δεν φταίει όποιος τρώει. Φταίει η άτιμη η β-καζομορφίνη-7!
Κακούργα κενωνία!
Τουλάχιστον μπαίνει η άνοιξη και θα γλιτώσουμε και από τα κύματα κακοκαιρίας… Βέβαια μην πανηγυρίζετε γιατί σε λίγο καιρό θα αρχίσει η υστερία για τον καύσωνα. Ετσι κι αλλιώς δυο εποχές –χειμώνας και καλοκαίρι- έχουν απομείνει πλέον σε όλη τη χρονιά, έτσι δεν είναι; Εχει κανείς αντίρρηση;
Αυτό έλειπε να έχετε και αντίρρηση! Να, κι άλλοι Ιερεμίες-γκουρού έρχονται να μας προειδοποιήσουν για τις επικείμενες «βιβλικές καταστροφές». «Η συχνότητα εμφάνισης [των ακραίων καιρικών φαινομένων]», λέει ένας από δαύτους, «είναι πλέον πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι κατά το παρελθόν καθώς τώρα πλέον έχουμε ένα ακραίο καιρικό γεγονός κάθε ένα-δυο χρόνια ενώ στο παρελθόν η αντιστοιχία ήταν κάθε πέντε ή και δέκα χρόνια» (Βήμα,25.2.2003). Και ο whistle-blower καταλήγει: «τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα».
Οντως, τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα… Όχι, εγώ δεν αναφέρομαι στα καιρικά φαινόμενα. Μπαίνοντας στο flash.gr σήμερα το πρωί είδα τα αποτελέσματα μιας ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την βαρυχειμωνιά και διαπίστωσα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων, ερωτώμενοι για τη γνώμη που έχουν για τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» απάντησαν ότι: «Με προβληματίζουν. Κάτι έχει επηρεάσει το κλίμα».
Τώρα, το τι έχει επηρεάσει το μυαλό μας, είναι άλλη ιστορία…
Το Ποίημα του Μήνα
(από το εξαιρετικό Νέο Βιβλίο των Γάτωντου Νίκου Δήμου. Αφιερωμένο στη Μπιάνκα που βγήκε για βόλτα στις 19 Ιανουαρίου και δεν ξαναγύρισε…)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Τα ζώα είναι αυτά που είναι: καθαρή φύση. Τίμια κοιτάνε, κατάματα. Ο άνθρωπος, έξω απ' τη φύση, αναζητά. Το ζώο είναι. Ο άνθρωπος γίνεται. Αν μπορεί.
Πρόσεξε αυτόν που δεν αγαπά τα ζώα. Η ανθρωπιά του αδύναμη. Το ζώο μέσα του αντιδρά. Πρόσεξε αυτόν που δεν αγαπά τις γάτες. Κάπου φοβάται. Κάπου τρέμει. Κάπου, κρύβεται.
Ο Χίτλερ μισούσε τις γάτες. Κι ο Καίσαρας. Κι ο Ναπολέων. Ολοι οι τύραννοι. Οι δικτάτορες. Οι κήνσορες. Βλέπουν στις γάτες τα όρια της δύναμής τους.
Γάτα στο τσίρκο; Ποτέ! Αδιαμαρτύρητα πεθαίνουν αλλά δε δαμάζονται. Η πιο ανθρώπινη αρετή φωλιάζει στις γάτες.
