Πάντα έλεγα ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι να έλθει η Συντέλεια του Κόσμου (άλλωστε τα πάντα στο σύμπαν έχουν ένα τέλος), αλλά να έλθει και να μην την πάρουμε χαμπάρι.
Κι αν σας ήρθε στο μυαλό εκείνος ο φουκαράς ο βατραχάκος που μπανιάρεται αμέριμνος σε μια χύτρα το νερό της οποίας θα βράσει οσονούπω, ναι έτσι ακριβώς είναι και συγχαρητήρια για την οξύνοιά σας. Αυτό σημαίνει ότι έχετε διαβάσει και το σχετικό μου βιβλίο. Δυο φορές συγχαρητήρια. Οπότε δε χρειάζεται να διαβάσετε το απόσπασμά του που μόλις ανάρτησα στα Άρθρα και Κείμενα.
Α, μα ναι, υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί τρόποι, να την πατήσει κανείς χειρότερα κι από το βατραχάκο –ιδιαίτερα αν νομίζει ότι δεν πρόκειται θα την πατήσει.
Ξέρετε, σύμφωνα με την ψυχολογία της μάθησης, το καλύτερο χρονοδιάγραμμα ενίσχυσης της γνώσης είναι εκείνο που συνδυάζει την περιοδικότητα με το απρόβλεπτο. Τότε η μάθηση είναι αργή αλλά συνεχής. Και με τη μάθηση μη φανταστείτε απαραιτήτως εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, επιστήμες, φιλοσοφίες και τα τοιαύτα.
Υπάρχει και η εξαρτημένη μάθηση, το conditioning αν προτιμάτε, δηλαδή η διεργασία που έχει σαν αποτέλεσμα την εκμάθηση μόνιμων μεταβολών στη συμπεριφορά. Ρωτήστε κι έναν ψυχίατρο να σας πει δυο-τρία πράγματα για την Θεραπεία Συμπεριφοράς.
Και τι σχέση έχει αυτό με τη Συντέλεια του Κόσμου;
Έχει, έχει…
«Αν αυτό το φαινόμενο [των ΑΤΙΑ] μας αναγκάζει να περάσουμε μέσα από μια καμπύλη μάθησης, τότε οφείλει να μας παραπλανεί... Τα ΑΤΙΑ δεν μπορούν να αναλυθούν ή να γίνουν ποτέ κατανοητά γιατί αποτελούν το μέσον με το οποίο ρυθμίζονται εκ νέου οι αντιλήψεις του ανθρώπου». Αυτά έγραφε ο Ζακ Βαλλέ εν έτει 1975. Πάνε χρόνια από τότε…
Και περάσαμε πολλά «σαμαράκια», ξέρετε, σαν κι αυτά που βάζουν στους δρόμους για να κόβουν ταχύτητα τα αμάξια.
Κι έρχεται και το 2012.
Ξέρετε, κάποια εποχή τα μπαχαρικά ήταν πολυτιμότερα κι απ’ το χρυσάφι επειδή, λόγω της έλλειψης τεχνολογίας συντήρησης των τροφίμων, τα μισοχαλασμένα και μισοσαπισμένα φαγητά τρώγονταν πιο ευχάριστα αν ήταν παστωμένα στο πιπέρι, στην κανέλα και στο μοσχοκάρυδο.
Για τον ίδιο λόγο που τα αντιβιοτικά σιρόπια έχουν γεύση φράουλας και μπανάνας για να τα καταπίνουν τα πιτσιρίκια αγόγγυστα.
Και δώστου λοιπόν σας μπουκώνουν ξαναζεσταμένα φαγητά που έχουν μπαγιατέψει και μισοσαπίσει, τίγκα στα μπαχαρικά για να μη σας πιάσει αναγούλα. Κι εσείς τα καταβροχθίζετε και λέτε κι ευχαριστώ.
Κάτι σαν τις αναμνηστικές δόσεις των εμβολίων ένα πράγμα…
Εξωγήινη ζωή που δεν ήταν μεν εξωγήινη αλλά που θα μπορούσε να είναι εξωγήινη πλην όμως συμπεριφέρεται σαν εξωγήινη σε μια δηλητηριώδη για την γήινη ζωή λίμνη.
Φάρσες για εξωγήινα διαστημόπλοια μεγέθους πλανήτη που πλησιάζουν τη Γη οι οποίες διαδίδονται από ΜΜΕ που έχουν μεγάλη προϊστορία στην τέχνη της ψευτιάς και της προπαγάνδας.
Κάτι δηλαδή σαν τον Hercolubus ένα πράγμα.
Καμία σχέση με τον Helatrobus μην παρεξηγηθούμε κιόλας δηλαδή. Μάλλον κάτι σαν τον επελαύνοντα Nibiru ένα πράγμα.
«Γκουπ», «γκουπ», «γκουπ» -τι σκατά, όλο σαμαράκια είναι αυτός ο δρόμος;
Και μέσα σε όλα αυτά, οι εξωπλανήτες αυξάνονται και πληθαίνουν. Κι ένας απ’ αυτούς, ο Gliese 581g που (υποτίθεται ότι) μοιάζει με τη Γη μας παίζει το κρυφτούλι.
Άραγε τι το ιδιαίτερο έχει αυτός ο εξωπλανήτης; Ποιος ξέρει, μπορεί και τίποτα.
Πάντως διάβασα (The Hollywood Reporter, 18.10.2010) ότι ο Olatunde Osunsanmi , ο πανέξυπνος (ή πανίβλακας) σκηνοθέτης του Fourth Kind συμβάλει σεναριακά στη δημιουργία του Apollo 18, διότι φυσικά όπως ξέρουμε η εξερεύνηση της Σελήνης δεν σταμάτησε με το Apollo 17 αλλά συνεχίστηκε ως άκρως απόρρητη black operation γιατί οι προηγούμενες αποστολές είχαν ανακαλύψει συγκλονιστικά στοιχεία για την ύπαρξη (το βρήκατε) εξωγήινης ζωής. Στην ίδια γραμμή, είναι και το Transformers 3.
Όλα αυτά είναι βέβαια παπαριές ολκής, αφού όπως όλοι ξέρουμε, το πρόγραμμα Apollo δεν ήταν παρά μια σκηνοθετημένη απάτη της NASA με τη συμβολή του μακαρίτη Stanley Kubrick.
Και οι αναμνηστικές δόσεις των εμβολίων πέφτουν βροχή…
«Δεν είναι τυχαίο ότι το Πράσινο Παραμύθι έχει φύγει από τις ΗΠΑ, έχει φύγει από την Δυτική Ευρώπη, φεύγει και από την Κεντρική Ευρώπη, και σαν το τσιγάρο, ή τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα έρχεται νοτιο-ανατολικά αναζητώντας υπανάπτυκτες χώρες, πουλημένους ή/και άσχετους «ηγέτες» και αποχαυνωμένο πληθυσμό που με το κεφάλι κάτω πληρώνει, είτε τα τσιγάρα, είτε για τα αζήτητα των Ευρωπαϊκών εργοστασίων», γράφει ο απολαυστικός Αρχαιοπτέρυξ (19.10.2010)
Γιατί τα παραμύθια έχουν πολλά χρώματα αλλά το πράσινο πουλάει τώρα τελευταία…
«Ο διακεκριμένος Αμερικανός καθηγητής φυσικής Harold Lewis, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, παραιτήθηκε από την ένωση αμερικανών φυσικών APS (American Physical Society) καταγγέλλοντάς την ότι εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα αλλά και κατηγορώντας τα μέλη της για χρηματισμό, για τη συντήρηση όπως λεει της μεγαλύτερης επιστημονικής απάτης αυτής της παγκόσμιας υπερθέρμανσης του πλανήτη".(defencenet.gr, 11.10.2010)
Τρέχα γύρευε ποιος βλάκας είναι αυτός ο καθηγητής. Η Συναινετική Επιστημονική Πραγματικότητα αποφάνθηκε προ πολλού. Ορίστε:
«Ο Αρκτικός μοιάζει να θερμαίνεται. Αναφορές από ψαράδες, κυνηγούς φώκιας και εξερευνητές που ταξιδεύουν στις θάλασσες γύρω από τη Σπιτσβέργη και την ανατολική Αρκτική, υποδεικνύουν όλες μια ριζική μεταβολή των κλιματικών συνθηκών και ως εκ τούτου ανήκουστα υψηλές θερμοκρασίες σε αυτό το σημείο της Γης». Monthly Weather Review, 589, Νοέμβριος 1922.
Ναι, καλά διαβάσατε, ενενήντα χρόνια πριν. Είπαμε, ότι αποφάνθηκε προ πολλού, πολλού, πολλού.
Κι αν πουλάει το πράσινο παραμύθι τώρα τελευταία, παλιά πούλαγε το κόκκινο (στο Helladistan συνεχίζει να πουλάει τρελά, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Διαβάστε για το «κόκκινο μήνυμα» που αποδείχθηκε μπαγιάτικο εδώ (Το Βήμα, 2.11.2010) Τραγικά μπαγιάτικο όσο μοσχοκάρυδο κι αν το πασπαλίσεις.
Πάρτε κι ένα άλλο μήνυμα, εμπριμέ αυτή τη φορά, έτσι για να δείτε τι εστί διεύρυνση του Ορίζοντα Συμβάντων.
Σεισμοί, σαμαράκια, αναμνηστικές δόσεις, εξαναγκασμένη μάθηση και «ΓΚΟΥΠ»
Μήπως φαίνονται λίγο περίπλοκα όλα αυτά. Μην πτοείσθε, κατά βάση είναι απλά. Όλα εξαρτώνται από τη χρήση των κατάλληλων λέξεων.
«Η επιμονή στη χρησιμοποίηση συγκεκριμένων λέξεων και εκφράσεων έχει καταστήσει τις λέξεις και τις εκφράσεις αυτές μοναδικό τρόπο εκφοράς λόγου κατά περίπτωση, με αποτέλεσμα την αγανάκτηση του κοινού, την απόδειξη της περιορισμένης ικανότητας των δημοσιογράφων στο χειρισμό της γλώσσας και τέλος την δημιουργία της περίφημης ξύλινης γλώσσας της τηλεόρασης.Είναι φανερό ότι οι κατασκευαστές και χρήστες της ξύλινης γλώσσας καθόλου δεν υποψιάζονται το τι ακριβώς συμβαίνει».(Οι Κλισέ Φράσεις των Δελτίων Ειδήσεων, otherside.gr, 18.5.2010)
Αλλά για τον πόλεμο των λέξεων έχω γράψει ουκ ολίγες φορές. Και η Συντέλεια του Κόσμου είναι σαν τον Νυμφίο. Τον οποίο δεν τον παίρνεις πρέφα ακόμα κι αν σκάσει μύτη εν τω μέσω της νυκτός.
«Δουλεύοντας με έναν φορητό υπολογιστή στα πόδια σας, μπορεί να αντιμετωπίσετε το ‘σύνδρομο του ψημένου δέρματος’… Η θερμοκρασία που αναπτύσσεται κάτω από το laptop μπορεί να οδηγήσει σε αποχρωματισμό του δέρματος με μορφή σαν από σφουγγάρι…Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι μακροχρόνια θα μπορούσαν να προκληθούν σοβαρές βλάβες που ίσως οδηγήσουν ακόμα και σε μια τόσο σοβαρή νόσο". (Madata.gr, 4.11.2010).
Και στο μεταξύ μας ψεκάζουν αβέρτα. Κι είναι κι αυτά τα Morgellons
Μπλιαχ, φρίκη! Χμ για να δούμε αυτό το Google Trends για τα Morgellons
Η κι αυτό εδώ για τα Chemtrails
Όπως θα το περίμενε κανείς. Εξαναγκασμένη μάθηση, περιοδικότητα/απρόβλεπτο και τα σχετικά. Σαν κι αυτά που έγραφα στην προηγούμενη Επικαιρότητα για την Ανθρωπόκαινο.
Κι είναι κι αυτή η επιδημία παχυσαρκίας σε κατοικίδια και πειραματόζωα.
«Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που ολοένα και χοντραίνουν -τις τελευταίες δύο δεκαετίες η επιδημία παχυσαρκίας δείχνει να έχει επεκταθεί στα κατοικίδια, σε άγρια ζώα που ζουν κοντά σε ανθρώπους, και, περιέργως, στα ζώα εργαστηρίου… Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εξήγηση φαίνεται απλή: οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων μπορεί να τα ταΐζουν όλο και περισσότερο, ενώ οι αδέσποτες γάτες των πόλεων ίσως βρίσκουν όλο και περισσότερες λιχουδιές στα σκουπίδια… Αυτό, όμως, δεν μπορεί να ισχύει στα πειραματόζωα, τα οποία εδώ και δεκαετίες ακολουθούν ένα σταθερό, στάνταρτ διαιτολόγιο". (in.gr, 24.11.2010)
«Οι χρήστες του Διαδικτύου καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ψηφιακών data, ‘τρώγοντας άτσαλα’ εδώ κι εκεί, καταβροχθίζοντας μεγάλες ποσότητες ψηφιακού junk food (για παράδειγμα άχρηστα e-mail, όχι μόνο spam). Ο κίνδυνος πληροφοριακής ‘παχυσαρκίας’ και ‘νοητικής απόφραξης’ κάθε άλλο παρά αμελητέος είναι με ιδιαίτερα ευάλωτα τα νέα παιδιιά» (Καθημερινή, 13.11.2010)
Στο μεταξύ υπάρχουν και αθρόοι θάνατοι ζώων –ή τουλάχιστον έτσι λένε και γράφουνε. Νομίζουνε ότι είναι κάτι νέο, αλλά κι αυτό είναι γνωστό προ πολλού, πολλού, πολλού
Κι είναι κι αυτή η πρόσφατη επιδημία αυτοπυρπολήσεων που πάει πακέτο με τον «ιό της εξέγερσης» στον αραβικό κόσμο. (Ελευθεροτυπία, 17.1.2011) Κάτι είχα γράψει πολύ παλιότερα και ακόμα περισσότερα στα Μαύρα Υπόγεια Ρεύματα.
Ας μην τα βάφουμε μαύρα όμως. Αφού το ξέρετε τώρα. Μόνο το 2011 θα είναι δύσκολο. Το 2012 όλα θα είναι διαφορετικά.
Αρκεί να το πάρουμε χαμπάρι.
