Πολλές φορές σε αυτήν εδώ την ιστοσελίδα έχω κάνει αναλύσεις «συγχρομυστικισμού» (ο όρος δεν με ικανοποιεί, αλλά έχει επικρατήσει, κυρίως λόγω της αγγλικής ομοηχίας synchroΝicity-synchroΜysticism). Αρχέτυπες μορφές αναδύονται διαρκώς στην Συναινετική μας Πραγματικότητα. Ακόμα και το απλούστερο γεγονός επιδέχεται τέτοια ανάλυση. Πλην όμως, τα πιο τρανταχτά γεγονότα, λόγω της ισχυρότερης επίδρασής τους στο συλλογικό ασυνείδητο, έχουν και μεγαλύτερο «βάθος ανάλυσης».
Θεωρώ πως το να εντοπίζεις συγχρονικές-αρχετυπικές διασυνδέσεις σε ένα συμβάν, δεν αποτελεί απαραιτήτως απόδειξη «προσχεδιασμού» ή/και «τελετουργίας» (και στο σημείο αυτό, οι περισσότερες συνωμοσιολογικές αναλύσεις είναι απελπιστικά ρηχές). Απλούστατα, οι βασικοί δομικοί λίθοι της Πραγματικότητας αλληλοσυνδέονται, όπως αλληλοσυνδέονται πχ τα στοιχεία της ύλης στον Περιοδικό Πίνακα. Μπορείτε επίσης να κάνετε την παρομοίωση με τον source code στην Πληροφορική…
Η Μορφοδιάταξη των γεγονότων κρύβει πάντα εκπλήξεις.
Τον τελευταίο καιρό συγκλονίζει η περίφημη υπόθεση με το βιτριόλι. Δυο γυναίκες παρόμοιας ηλικίας, συντοπίτισσες, με αξιοσημείωτη ομοιότητα, αποτέλεσαν ένα τραγικό δίπολο θύτριας-θύματος, με περίεργες προεκτάσεις.
Το πρωί της 20ης Μαΐου 2020, ημέρα Τετάρτη, η 34χρονη Ιωάννα Παλιοσπύρου, πήγαινε στη δουλειά της, στα γραφεία μιας ασφαλιστικής εταιρίας στην Καλλιθέα, όταν η μεταμφιεσμένη 35χρονη Έφη Κακαραντζούλα, την περιέλουσε με βιτριόλι και μετά διέφυγε –για να συλληφθεί μερικές βδομάδες αργότερα. Η Ιωάννα υπέστη σοβαρά εγκαύματα στο μεγαλύτερο μέρος του προσώπου της. Δύσκολα μπορεί κανείς φανταστεί το μαρτύριο που έζησε και θα συνεχίσει να ζει.
Πέτρα του σκανδάλου φαίνεται να ήταν ένας 40χρονος Αιγιώτης περιστασιακός εραστής της Έφης Κακαραντζούλα, ο οποίος ήταν η αιτία να ζηλέψει παθολογικά η τελευταία την Ιωάννα και να σκαρώνει επί πολύ καιρό ένα αρρωστημένα περίπλοκο σχέδιο φρικαλέας «εκδίκησης»: να της στερήσει για πάντα ό,τι η Ιωάννα θεωρούσε πολυτιμότερο –την εξωτερική της ομορφιά. Το γεγονός ότι είχε προετοιμαστεί τόσο καλά και είχε μελετήσει τα πάντα τόσο διεξοδικά, φανερώνει αφ’ ενός μεν πόσο πολύ κακό ήθελε να κάνει στο θύμα, αφ’ ετέρου δε την ψυχοπαθητική της προσωπικότητα.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο της Ιωάννας Παλιοσπύρου, η τελευταία είχε δει την Κακαραντζούλα το πολύ 5-6 φορές σε κάποιες εκδηλώσεις και γιορτές, και δεν μπορούσε να φανταστεί πως το συγκεκριμένο άτομο θα ήταν πίσω από την επίθεση εναντίον της.
Κι εδώ αρχίζει ένα περίεργο παιχνίδι.
Όπως επισημαίνεται και στο χαρακτηριστικό (για το Μακελειό) πρωτοσέλιδο, θύτρια και θύμα έμοιαζαν. Μπορεί να μην ήταν «δίδυμες» («έμοιαζαν σαν μια σταγόνα νερό»), αλλά αν δει κανείς τις φωτογραφίες τους, υπάρχει μια σαφής επιφανειακή ομοιότητα: ήταν κι οι δυο συνομήλικες, ξανθές και έδιναν πρώτη προτεραιότητα στην εξωτερική εμφάνιση, στο φαίνεσθαι. Μια ματιά στα προφίλ της Ιωάννας φανερώνει πόση σημασία έδινε στην «εικόνα» της. Ειδικά στο Instagram -το κατεξοχήν μέσον αυτοδιαφήμισης της εξωτερικής εικόνας. Το προφίλ της θύτριας είναι κλειστό, (και κατεβασμένο πλέον) αλλά θα έβαζα και στοίχημα ότι είναι γεμάτο παρόμοιες φωτογραφίες.
Όμως οι ομοιότητες προχωρούν βαθύτερα.
Η Έφη Κακαραντζούλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σταθά Αιτωλοακαρνανίας, πολύ κοντά στο Λουτρό, το χωριό όπου μετακόμισε η οικογένεια της Ιωάννας όταν εκείνη ήταν μικρή. Οι δύο γυναίκες μεγάλωσαν σε γειτονικά χωριά και, κατά πληροφορίες, πήγαιναν και στο ίδιο σχολείο στην Αμφιλοχία. Στα 18 τους πέρασαν στο πανεπιστήμιο -στη Νομική η 35χρονη και στο Οικονομικό η 34χρονη- και έτσι και οι δύο, περίπου την ίδια περίοδο, μετακόμισαν στην Αθήνα. Λόγω της κοινής καταγωγής τους, οι δυο τους βρίσκονταν κάθε φορά που πήγαιναν στο χωριό τους, είτε σε εκδηλώσεις, είτε σε άλλες εξόδους.
Επιπλέον, η Έφη Κακαραντζούλα δούλευε σε δικηγορική εταιρεία η οποία συνεργαζόταν με το ασφαλιστικό πρακτορείο στο οποίο εργαζόταν η Ιωάννα Παλιοσπύρου.
Εν ολίγοις:
• Θύμα και κατηγορούμενη ήταν πρακτικά συνομήλικες (34 και 35 ετών)
• Γεννήθηκαν σε διπλανά χωριά και κάθισαν σε διπλανά θρανία.
• Σπούδασαν σε κοντινά πανεπιστήμια στην ίδια πόλη
• Εργάζονταν σε επιχειρήσεις οι οποίες συνεργάζονταν.
• Διατηρούσαν «φιλία» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και είχαν κοινούς γνωστούς, όμως ποτέ δεν έγιναν πραγματικές φίλες.
• Και των δύο η ζωή καταστράφηκε για πάντα: της μίας από το βιτριόλι και της άλλης από το έγκλημα.
• Λίγες ώρες πριν την τραγωδία, στις 00:18 της μοιραίας Τετάρτης, η Ιωάννα Παλιοσπύρου είχε αλλάξει τη φωτογραφία προφίλ της. Κι εκεί έκανε το τελευταίο like η Έφη Κακαραντζούλα, μετά από δύο χρόνια διαδικτυακής σιωπής.
Το σχόλιο στο πρωτοσέλιδο του Μακελειού περί «διδύμων» είναι αρκετά κοντά στην πραγματικότητα. Άλλωστε στις 21 Μαΐου, μια μέρα μετά την επίθεση, μπήκαμε στο ζώδιο των Διδύμων. Του οποίου κυβερνήτης είναι ο πλανήτης Ερμής. Και η Τετάρτη, η ημέρα της επίθεσης είναι η κατεξοχήν Ημέρα του Ερμή…
Το βιτριόλι, είναι το γνωστό μας θειικό οξύ (Η2SO4). Αποτελείται από δυο άτομα υδρογόνου και ένα σουλφίδιο (ένωση θείου και οξυγόνου). Η λέξη προέρχεται από το λατινικό vitriolum, που σημαίνει «υαλώδες», επειδή οι κρύσταλλοι πολλών μεταλλικών σουλφιδίων μοιάζουν με κομμάτια από πολύχρωμο γυαλί. Άλλωστε όταν το θειικό οξύ είναι πυκνό, μοιάζει με το γυαλί.
Το θείο ήταν ένα από τα βασικά υλικά της Αλχημείας. Στην τελευταία αναπαριστούσε την εξάτμιση, την επέκταση και τη διάλυση. Στην Πρωτογενή Τριάδα της Αλχημείας (Tria Prima), το θείο ήταν το ενδιάμεσο στοιχείο ανάμεσα στο άλας και στον υδράργυρο. Ο οποίος υδράργυρος (= mercury) ήταν ο γνωστός μας Ερμής.
Στην Αλχημεία (αλλά και στον Ερμητισμό, τον Τεκτονισμό και σε άλλους χώρους) το «βιτριόλι»/θειικό οξύ σημαίνει και κάτι άλλο, πιο σημαντικό. Η λατινική ακροστοιχίδα V.I.T.R.I.O.L. σημαίνει «Επισκέψου το Εσωτερικό της Γης και Εξαγνίζοντάς το, θα Ανακαλύψεις τον Απόκρυφο Λίθο (Visita Interiora Terrae, Rectificandoque, Invenies Occultum Lapidem"). Κάτι που με απλά λόγια σημαίνει «Κοίτα μέσα σου και θα ανακαλύψεις την αλήθεια». Το βιτριόλι είναι η ουσία της Φιλοσοφικής Λίθου, η οποία συμβόλιζε την πλήρη πνευματική τελείωση του αλχημιστή.
Με άλλα λόγια, «γνώθι σαυτόν». Τον εσωτερικό, πραγματικό εαυτό. Πόση αντίθεση με την εξωτερική λατρεία της εικόνας, την αποθέωση της εφήμερης ομορφιάς, την ημίγυμνη σάρκα του Instagram, τα βαμμένα ξανθά μαλλιά, τα φίλτρα, τις φιλήδονες πόζες και τις selfie…
Στο περίφημο τεκτονικό «Διασκεπτήριο», υπάρχει μεταξύ άλλων και το ομοίωμα ενός πετεινού. Ο οποίος συμβολίζει την αλχημική αρχή του υδραργύρου (=Ερμής), ο οποίος συνδυάζεται με τα άλλα δυο θεμελιώδη αλχημικά στοιχεία –το άλας και το θείο.
Άλλωστε ένας «κόκορας» δεν ήταν η αιτία της επίθεσης με το βιτριόλι; Κάποιος 40χρονος «γκόμενος» που ήθελε από «καϊνάρα σε καϊνάρα να πετάει»; Κι επειδή δεν εννοούσε να «δεσμευτεί» με την θύτρια, η τελευταία αποφάσισε να καταστρέψει το «αντίπαλον (στο μυαλό της) δέος».
Έχει και συνέχεια.
Σύμφωνα με μια εσωτεριστική εκδοχή, η Αλχημεία είναι πνευματικό κληροδότημα της θρυλικής Ατλαντίδας. Προ καιρού είχα ανεβάσει ένα εκτενές άρθρο (εδώ:)για τη σχέση των περίφημων Αρχαίων Αστροναυτών-Αννουνάκι με τα σύγχρονα Αραβικά Εμιράτα. Εκεί, μεταξύ άλλων είχα αναφερθεί στην «τελετουργία» των εγκαινίων του υπερπολυτελέστατου ξενοδοχείου Ατλαντίς, στο Ντουμπάι. Στα εγκαίνια πραγματοποιήθηκε μια εξαπόλυση πυροτεχνημάτων για την οποία η λέξη φαντασμαγορική είναι υποτίμηση (δείτε τα σχετικά βίντεο στο Youtube). Στο σόου εμφανίστηκε μια γυναίκα η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ιέρεια σε ναό του Ωάννη –της θρυλικής ιχθυόμορφης εκπολιτιστικής θεότητας της Μέσης Ανατολής – σαφής παραπομπή στα βάθη της θάλασσας, εκεί δηλαδή που καταποντίστηκε η Ατλαντίδα).
Με αφορμή της φωτογραφίες της Ιωάννας Παλιοσπύρου και της παρέας της στο FB έγινε μεγάλο θέμα σχετικά με το ταξίδι τους στο Ντουμπάι, προ διετίας. Στις φωτογραφίες η Ιωάννα ποζάρει μπροστά και μέσα στο ξενοδοχείο Ατλαντίς.
Η Ι-Ωάννα, μαζί με τον ιχθυόμορφο Ωάννη και την Ατλαντίδα, την φημολογούμενη πατρίδα της Αλχημείας (VITRIOL) στο σημείο που ο Ωάννης βγήκε από τη θάλασσα για να διδάξει τους λαούς της Μεσοποταμίας. Το ξενοδοχείο Ατλαντίς βρίσκεται στην άκρη της τεχνητής χερσονήσου, πλάι στα χλιαρά νερά του Περσικού Κόλπου.
Ακόμα, η Ιωάννα ήταν γεννημένη στις 8 Μαρτίου 1986, δηλαδή στο ζώδιο των Ιχθύων.
Η τελευταία φωτογραφία που πόσταρε η Ιωάννα, λίγες ώρες πριν την επίθεση με το βιτριόλι, την δείχνει να κάθεται σε ένα κορμό δέντρου, στην ακροθαλασσιά. Ακριβώς σαν την περίφημη (ιχθυόμορφη) Γοργόνα της Κοπεγχάγης που κάθεται σε ένα βραχάκι, στην ακροθαλασσιά.
Θύτρια και θύμα ήταν από χωριά του Δημοτικού Διαμερίσματος Αμφιλοχίας, στην Αιτωλοκαρνανία. Σύμφωνα με μια εκδοχή, η Αμφιλοχία (Άργος Αμφιλοχίας) ιδρύθηκε από τον μυθικό μάντη και βασιλιά Αμφίλοχο. «Αμφί» σημαίνει βεβαίως «και στις δυο πλευρές», παραπέμπει στη διττότητα, αλλά και στο επαμφοτερίζον (πάλι το στοιχείο διδύμων/αντίθεσης). Η αρχαία Αμφιλοχία πήρε το όνομα αυτό επειδή βρισκόταν και στις δυο πλευρές του Αμβρακικού κόλπου (αμφί + λόχος, από το ρήμα λέχομαι). Το δίδυμο στοιχείο εμμένει στην περίπτωση του βασιλιά-μάντη Αμφίλοχου επειδή, κατά μια εκδοχή, σκοτώθηκε ενώ μονομαχούσε με έναν άλλο μάντη, το Μόψο.
Ο γεωγράφος και ιστορικός Στράβων αναφέρει ότι οι τάφοι Αμφίλοχου και Μόψου ήταν κτισμένοι σε δύο σημεία, τα οποία είχαν την ιδιότητα, ο ένας τάφος να μην βλέπει τον άλλο. Πάλι δηλαδή το στοιχείο των διδύμων, της αντίθεσης αλλά και της αδυναμίας όρασης (κάτι δηλαδή που υπέστη η δύσμοιρη Ιωάννα εξαιτίας της επίθεσης). Αλλά και το «Στράβων», άραγε σε πρόβλημα όρασης δεν παραπέμπει;
Δεν ξέρω από πού βγαίνει το Έφη (Κακαραντζούλα). Ευτυχία; Ευφημία; Αλλά το «Ευ-» του μικρού της, με το «Κακα-» του επωνύμου, βρίσκονται σε διπολική αντιπαράθεση. Άλλωστε η επίθεση έγινε στην Καλλιθέα, που σημαίνει «Καλή Θέα», κάτι που έρχεται σε αντιδιαστολή με την παραμόρφωση της όψης (θέας) της Ιωάννας, λόγω της επίθεσης…
Ο φίλος και συνεργάτης μου Γιώργος Ζαφειρίου, εξέφρασε τη σκέψη του για το όλο θέμα με την κατωτέρω φράση, την οποία παραθέτω αυτούσια, επειδή δεν θα μπορούσα να το εκφράσω καλύτερα: «Σαν σωματίδια που ξεπηδώντας από δίδυμη γέννηση μέσα από την μήτρα της Αβύσσου, μοιραία το ένα κάποια στιγμή ξανασμίγει εκρηκτικά με το doppelganger του...»
Και ως επιμύθιο, ας αναφέρω και μερικές δικές μου «συνηχήσεις» με την υπόθεση που με ώθησαν να την ερευνήσω περισσότερο.
Τις προάλλες είχα πάει στην free press Η Πόλη Ζει, με την οποία συνεργάζομαι. Τα γραφεία της είναι πλάι στο Α/Τ Κυψέλης. Απέξω ο δρόμος ήταν γεμάτος δημοσιογράφους και κάμερες. Τι είχε συμβεί; Είχαν προσαγάγει εκεί την Έφη Κακαραντζούλα για ανάκριση.
Την επόμενη μέρα πετυχαίνω σε μια καφετέρια της Φωκίωνος Νέγρη τον πρώην πρωταθλητή του bodybuilding, Σπύρο Μπουρνάζο, τον οποίο γνωρίζω προσωπικά, αλλά είχα να τον δω πάρα πολύ καιρό. Ο Σπύρος είναι από την…Αμφιλοχία.
Το ίδιο βράδυ βλέπω το Extraction, ένα action movie το οποίο διαδραματίζεται στη Βομβάη της Ινδίας και την Ντάκα του Μπανγκλαντές και στο οποίο ο κομάντο πρωταγωνιστής εξολοθρεύει τη μισή αστυνομική δύναμη της Ντάκα, συν τα σχετικά κυνηγητά και κλωτσοπατινάδες στην πρωτεύουσα του Μπανγκλαντές. Δεν θυμάμαι κάποια άλλη σχετική ταινία που το Μπανγκλαντές να παίζει τόσο μεγάλο ρόλο. Μια σκηνή της ταινίας την είχα «προδεί» με κάθε λεπτομέρεια σε όνειρό μου, αλλά αυτό είναι άσχετο με το θέμα μας.
Την επόμενη μέρα διαβάζω ότι ένα από τα κομβικά στοιχεία που οδήγησαν την αστυνομία στην σύλληψη της βιτριολίστριας, ήταν και η ενέργειά της να εμπλέξει έναν κηπουρό από το Μπανγκλαντές στην αγορά του βιτριολιού.
Και πριν, διαβάζοντας στοιχεία για την Αμφιλοχία, ακούστηκε από το ράδιο μια διαφήμιση για… "γραβιέρα Αμφιλοχίας".
Όμως η ανάλυση της Μορφοδιάταξης είναι καθαρά προσωπικό θέμα. Ένα κράμα εμπειρίας, γνώσης, διαίσθησης και άλλων τινών…