Τώρα που το Έτος του Δράκοντα έχει εξαντλήσει άνω του ημίσεός του, έχει μορφοποιηθεί μια σαφής τάση στα τεκταινόμενα. Όλα αυτά βέβαια με βάση την ιδιαίτερη ανάλυση που επιχειρώ εδώ και χρόνια μέσα από κείμενα που αναρτώ σ’ αυτή την ιστοσελίδα. Η ανάλυση βασίζεται αφενός μεν στην συμβατική («ηλιακή») και αφετέρου στην αντισυμβατική («σεληνιακή») προσέγγιση των γεγονότων. Όπως ξέρει όποιος παρακολουθεί τη σειρά των κειμένων, υπάρχουν αρχετυπικά σύμβολα και ακολουθίες συμβόλων οι οποίες αναδύονται πίσω από φαινομενικώς συμβατικά γεγονότα, για να «καταδυθούν» ξανά στην φαινομενική αφάνεια. Θεότητες από μυθολογικά πάνθεα μαζί με τα σύμβολα και τις συνειρμικές ακολουθίες τους μπορούν να αποκαλύψουν πολλά.
Όπως έχω ξαναγράψει (αλλά η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως), τα αναδυόμενα μοτίβα που αναδύονται δεν αποτελούν απαραιτήτως αποτελέσματα προσχεδιασμού και συνειδητής τελετουργίας (να διευκρινίσω εδώ την λίαν παρεξηγημένη αυτή λέξη, ότι με τον όρο τελετουργία εννοώ ένα σύνολο κινήσεων με συμβολικό νόημα που τις κάνει να διαφέρουν από τις κινήσεις της καθημερινότητας). Ναι, σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει παρέμβαση «άλλων». Αλλά υπάρχουν και δυνάμεις πολύ πιο πάνω και πιο «πέρα» από αυτούς τους «άλλους», όποιοι και να είναι αυτοί, ό,τι σκοπό και να έχουν, σε όποιους περίεργους χώρους και αν κινούνται. Όμως χρειάζεται ένας ειδικός νους για την σύλληψη της Μορφοδιάταξης, όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Γιώργος Μπαλάνος. Όταν γίνει αντιληπτή αυτή, τα εξωτερικά φλούδια της συνωμοσιολογίας (όπως το περίφημο όσο και άκρως μυωπικό «predictive programming») στα οποία το 95% των ερευνητών σκαλώνει και μένει εκεί, απορρίπτονται. Και τότε μπορεί να διακρίνει κανείς τα νήματα και τους κόμβους ενός αδιόρατου γεωμετρικού δικτύου. Όπως έχω ξαναγράψει, είναι κάτι σαν τον Περιοδικό Πίνακα των Στοιχείων της Ύλης στη Χημεία, σαν το Δέντρο της Ζωής στην Καμπαλά, σαν τον Source Code, τον «Πηγαίο Κώδικα» στην Πληροφορική.
Τα συγχρονικά κι οι κάθε λογής «συνηχήσεις» συμβάντα είναι κάτι σαν τα σήματα της τροχαίας που προειδοποιούν ή πληροφορούν. Κάτι σαν GPS που επιτρέπει την ευχερέστερη περιπλάνηση στο τοπίο της Συναίνεσης. Και ακόμα μια επανάληψη που έχει περισσότερη σημασία απ’ όσο νομίζετε: οι προσωπικές συγχρονικότητες εμπεριέχονται στις συγχρονικότητες που αφορούν την Ελλάδα οι οποίες με τη σειρά τους εμπεριέχονται στο σύνολο των συγχρονικοτήτων παγκοσμίως. Αυτό μπορεί να φαίνεται παράλογο και εξωφρενικό, επειδή παραπέμπει στον σολιψισμό (ότι δηλαδή το μόνο που μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι η προσωπική μας αντίληψη). Όμως αυτό έρχεται να αποτελέσει την αντίθετη πλευρά του νομίσματος, σε μια Συναινετική Πραγματικότητα όπου ο ρεαλισμός είναι κυρίαρχος.
Το 2023 υπήρξε μια ιδιαίτερη χρονιά όπου, όπως έδειξα, τα πολικά αντίθετα της φωτιάς και του νερού κυριάρχησαν. Το 2024, όπως τουλάχιστον έχει εξελιχθεί (και όπως κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχιστεί) ήταν το Έτος του Πυρός. Άλλωστε ταυτίζεται λίγο-πολύ με το κινεζικό Έτος του (Ξύλινου) Δράκοντα. Και υπάρχουν περίπλοκα νήματα συνειρμών και νοήματος που ξετυλίγονται, τυλίγονται, μπερδεύονται και κουβαριάζονται με άξονα το Δράκοντα και τη Φωτιά.
*Ο Δράκοντας μπορεί να είναι ένα δυσμενές σύμβολο στη Δύση, όχι όμως στην Ανατολή, όπου είναι σύμβολο μεταξύ άλλων της ανώτερης-αυτοκρατορικής εξουσίας. Στη Δύση ο παραδοσιακός δράκοντας φτύνει και φλόγες.
*Ο Ήλιος έχει σχέση με τον Δράκοντα, αλλά και με το στοιχείο της Φωτιάς, το χρυσό, τον εστιγμένο κύκλο («οφθαλμός) και κατ’ επέκταση με την πυραμίδα (έχω ήδη γράψει πάρα πολλά σε προηγούμενα κείμενα), τον Φοίνικα, το αιγυπτιακό ben-ben (πυραμίδιον) κ.α. Και βεβαίως με τον Απόλλωνα-Φοίβο, τις αξίες του, αλλά και την αδελφή του Αρτέμιδα (η οποία μας παραπέμπει στο ηλιακό αντίθετο, δηλαδή τη Σελήνη με όλους τους συνειρμούς που προκύπτουν).
Πριν την εκπνοή του 2023, του Έτους του Κουνελιού (και της Κουνελότρυπας) που ανέλυσα στο προηγούμενο κείμενό μου προ μηνών, έκανε πρεμιέρα το αποκαλυπτικό ψυχολογικό θρίλερ Leave the World Behind, όπου μια ομάδα ατόμων προσπαθεί να κατανοήσει τι συμβαίνει πίσω από την απότομη κατάρρευση όλων των κομφόρ του σύγχρονου πολιτισμού.
Σε ένα άλλο επίπεδο η ταινία είναι μια ύπουλη προπαγάνδα υπέρ του καρκίνου της πολιτικής ορθότητας και όλων των παραφερναλίων της (αν δείτε ποιοι είναι οι παραγωγοί της θα καταλάβετε πολλά). Πέρα από τους ποικίλους συμβολισμούς της που υπεραναλύθηκαν από τους συνωμοσιολόγους, είναι χαρακτηριστικό ότι έκανε πρεμιέρα σε επιλεγμένες αίθουσες τις 22 Νοεμβρίου 2023, την 60η επέτειο της δολοφονίας του Τζων Κέννεντυ, από την οποία ξεπήδησαν τα νήματα του περίφημου King Kill 33 (για λεπτομέρειες δείτε το κείμενό μου εδώ:
Ο ρόλος των ελαφιών και της περίεργης συμπεριφοράς τους είναι χαρακτηριστικός στο Leave the World Behind. Το ελάφι είναι συνδεδεμένο με την αδελφή του Απόλλωνα/Ηλίου, την Αρτέμιδα –περισσότερα σε λίγο. Είχαμε κι εδώ μια περίεργη είδηση στις 4 Νοεμβρίου 2023, όταν η προσπάθεια ενός τουρίστα στη Μονή Αίγινας να βγάλει σέλφι με ένα ελάφι είχε κωμικοτραγικό αποτέλεσμα όταν το ζώο τον κουτούλησε άσχημα και του έσπασε τα πλευρά.
Ο 42χρονος Τζιαν Κάρλο Τριάκκα ήρθε για διακοπές στην Ελλάδα μαζί με τη σύζυγό του Έρικα από το Κανκούν στο Μεξικό (θα το συναντήσουμε και μετά). Σημειώνουμε εδώ το 42 (ή 24 αν θέλετε). Οι δυο αριθμοί, 2 και 4 σχηματίζουν το σύμβολο του πλανήτη Δία, ο οποίος δεν είναι παρά ένας «αποτυχημένος» Ήλιος (και ο οποίος γίνεται πραγματικός Ήλιος στο μυθιστόρημα του Άρθουρ Κλαρκ «2010» και τη μεταγενέστερη ταινία). Το ίδιο σύμβολο υπάρχει και το λογότυπο της Ολυμπιάδας του 2024 στο Παρίσι.
Στις 29 Νοεμβρίου 2023 και χάρη σε μια περίεργη συγκυρία, ξαναείδα μετά από πολλά χρόνια τον Εξορκιστή (1973). Λιγότερο από ένα μήνα μετά, παραμονή Χριστουγέννων του 2023 πέθανε ο δημοφιλής λαϊκός τραγουδιστής Βασίλης Καρράς. Την επαύριον των Χριστουγέννων πέθανε ο πολύ γνωστός μας Γερμανός πολιτικός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ενώ μια μέρα μετά πέθανε ο επίσης πολύ γνωστός μας Γάλλος πολιτικός Ζακ Ντελόρ. Μια ανάρτηση στο twitter είναι μεστή συγχρονικού νοήματος.
Πριν από ακριβώς 50 χρόνια (26.12.1973) είχε γίνει η πρεμιέρα του Εξορκιστή. Ο εξορκιστής στην ταινία ήταν ο Ντάμιεν Κάρας, ελληνικής καταγωγής. Ο αδελφός του τραγουδιστή Βασίλη Καρρά λέγεται Δαμιανός. Ο Βασίλης Καρράς παντρεύτηκε το... 1973. Μια μέρα πριν την πρεμιέρα του Εξορκιστή, ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1973 έγινε ο πρώτος χριστουγεννιάτικος περίπατος στο Διάστημα από τον αστροναύτη Carr (αποστολή Skylab 4). Υπάρχει άμεση με το μοτίβο του King Kill 33, αφού ο Καρράς ήταν «βασιλιάς» (= Ήλιος) του λαϊκού πάλκου και στην κηδεία του υπήρξε λαϊκό προσκύνημα -κάτι σαν εκείνο στην κηδεία του άλλου βασιλιά (Κωνσταντίνου), τον Ιανουάριο του 2023. Όλη εκείνη η περίοδος ταυτίζεται με το χειμερινό ηλιοστάσιο και τη γένεση του Sol Invictus –του ανίκητου Ήλιου.
Λίγες μέρες πριν (21.12.2023) είχαμε μακελειό στην Πράγα, στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου, όταν ένας 24χρονος φοιτητής άνοιξε πυρ σκοτώνοντας 14 ανθρώπους. Το «Κάρολος» προέρχεται από το «βασιλιάς» στις σλαβικές γλώσσες (Ρωσικά = король). Στις 27 Δεκεμβρίου πέθανε η ηθοποιός Αγγελική Μπαρούτσου, γυναίκα του εκλιπόντος ηθοποιού Κώστα Καρρά (ο οποίος είχε και γιο ονόματι Βασίλη [βασιλέα]). Και μια μέρα πριν έφυγε από τη ζωή μια άλλη παλιά ηθοποιός, η Χαριτίνη Καρόλου. Ένα πολλαπλό θανατικό βασιλέων ( = ηλίων) τις μέρες της γένεσης του Ήλιου.
Η ανατολή του 2024 έγινε «πανηγυρικά» με συμβάντα στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, την Ιαπωνία. Την 1η Ιανουαρίου ένας τρομερός σεισμός 7,6 Ρίχτερ συγκλόνισε την χερσόνησο Ισικάουα στο νησί Χόνσου με αποτέλεσμα πάνω από 100 νεκρούς. Ήταν ο φονικότερος σεισμός στην Ιαπωνία μετά από τον επίσης τρομερό σεισμό του 2011 και τα γεγονότα της Φουκουσίμα, όπου είχαμε και τη γνωστή διαρροή ραδιενέργειας. Κατά περίεργο τρόπο, το 2024 συμπληρώνονταν 70 χρόνια από την ισχυρότερη θερμοπυρηνική δοκιμή των ΗΠΑ στην ατόλη του Μπικίνι, στον Ειρηνικό το Μάρτιο του 1954. Μεταξύ άλλων τα ραδιενεργά απόβλητα είχαν πλήξει το ιαπωνικό αλιευτικό «Τυχερός Δράκοντας νο 5» με αποτέλεσμα σοβαρή νόησηση του πληρώματος και το θάνατο ενός μέλους του. Το συμβάν αυτό υπήρξε και η αφορμή για τη δημιουργία του περίφημου Γκοτζίλλα στην ιαπωνική σειρά ταινιών –δηλαδή ενός Δράκοντα που «ξύπνησε» εξαιτίας των πυρηνικών δοκιμών στον Ειρηνικό.
Ο τρομερός σεισμός της 1ης Ιανουαρίου συνέβη λίγες ώρες μετά την πλέον ισχυρή ηλιακή έκλαμψη του τρέχοντος ηλιακού κύκλου. Λίγες ώρες μετά το σεισμό, στη γειτονική Νότια Κορέα, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης μαχαιρώθηκε στη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου. Η πρωτεύουσα της χώρας, Σεούλ, θα μπορούσε να είναι και Sol ( = Ήλιος). Άλλωστε η Σεούλ και το επίκεντρο του σεισμού στην Ιαπωνία βρίσκονται στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (~37.5°Β), μαζί με το πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα. Και τι είναι ο Ήλιος παρά ένα κολοσσιαίο θερμοπυρηνικό «εργοστάσιο»;
Ας θυμίσουμε εδώ ότι ο πυρηνικός όλεθρος (που υπονοείται και στο Leave the World Behind) δηλαδή η γένεση ενός Ηλίου επί της Γης, ήρθε πάλι στην επικαιρότητα και παραμένει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία (για περισσότερα εδώ:
Μετά το σεισμό στην Ιαπωνία τα social media γέμισαν με φωτογραφίες και βίντεο στα οποίο φαίνονται εκατοντάδες κοράκια να συγκεντρώνονται πάνω σε κτίρια. Η ασυνήθιστη συμπεριφορά των κορακιών, γέννησε ανησυχία και εικασίες σχετικά με την ευαισθησία των πουλιών. Υποτίθεται πως το κοράκι είναι «γρουσούζικο». Έλα όμως που το κοράκι είναι σημαντικό ηλιακό σύμβολο στην ιαπωνική μυθολογία, καθώς επίσης και το ιερό πουλί του δικού μας Απόλλωνα-Ήλιου.
Ακόμα δεν είχε σταματήσει να σείεται το έδαφος στην Ιαπωνία, όταν ένα αεροπορικό δυστύχημα εκεί παρά λίγο να καταλήξει σε ασύλληπτη τραγωδία όταν δυο αεροσκάφη συγκρούστηκαν σε αεροδρόμιο του Τόκιο με αποτέλεσμα το θάνατο 5 ατόμων. Ευτυχώς οι 379 επιβάτες και μέλη του πληρώματος της πτήσης JAL516 πρόλαβαν να απομακρυνθούν από το αεροσκάφος μετά τη σύγκρουσή του κατά τη διάρκεια της προσγείωσης με μικρότερο αεροσκάφος της ιαπωνικής ακτοφυλακής, το οποίο ετοιμαζόταν να απογειωθεί. Τα αεροσκάφη χάθηκαν μέσα σε μια θύελλα πυρός.
Το έμβλημα της JAL (Japan Airlines) έχει τη μορφή ενός «τσουρουμάρου» (δηλαδή γερανός σε κύκλο». Το πουλί αυτό δεν είναι άλλο από το αρχαίο αιγυπτιακό Μπέννου… (ερωδιός)
Ο σεισμός έγινε στο νησί Χόνσου. Ο Χονσού, ο αρχαίος αιγυπτιακός θεός του Φεγγαριού (= Άρτεμις), απεικονιζόταν και ως γεράκι. Το γεράκι στο όνομα του ηθοποιού Ήθαν Χωκ (= γεράκι) πρωταγωνιστή στο Leave the World Behind συνηχεί και με την αποστολή μη επανδρωμένης προσσελήνωσης Peregrine (= γεράκι) η οποία εκτοξεύτηκε στις 8 Ιανουαρίου, αλλά απέτυχε και το σκάφος κάηκε στην ατμόσφαιρα δέκα μέρες αργότερα. Α, ναι, και στο Leave the World Behind βλέπουμε μια εγκαταλειμμένη σεληνάκατο Apollo στη Σελήνη στη διάρκεια μιας ηλιακής έκλειψης.
Το 2024 συμπληρώθηκαν και 42 χρόνια από την πρεμιέρα μιας μέτριας ταινίας τρόμου, (The Winged Serpent, 1982). Στην ταινία η Νέα Υόρκη μαστίζεται από έναν τερατώδη ανθρωποφάγο φτερωτό δράκοντα που φωλιάζει στην κορυφή ενός ουρανοξύστη. Το τέρας δεν είναι παρά ο αρχαίος μεσοαμερικανικός θεός Κετσαλκοάτλ, το Φτερωτό Ερπετό.
Στις 4 Ιανουαρίου, είχαμε ακόμα μια είδηση περί ελαφιών: «Η «ασθένεια των ελαφιών ζόμπι» ενδέχεται να εξαπλώνεται σε όλες τις ΗΠΑ μετά τον εντοπισμό κρούσματος στο Εθνικό Πάρκο Γιέλλοουστοουν. Η θανατηφόρος ασθένεια εντοπίζεται κυρίως σε ελάφια και άλκες. Η νόσος των «ζόμπι ελαφιών» είναι μία χρόνια εκφυλιστική νόσος».
Στις 16 Ιανουαρίου συναγερμός σήμανε σε αεροδρόμιο του Χοκάιντο στην Ιαπωνία, όταν ξανά δύο αεροσκάφη συγκρούστηκαν, ευτυχώς χωρίς θύματα. Δυο βδομάδες αργότερα, στις 2 Φεβρουαρίου, πεθαίνει ο ηθοποιός Καρλ (= Κάρολος = Βασιλιάς) Γουέδερς, που έγινε πασίγνωστος στο ρόλο του μαύρου πρωταθλητή Apollo Creed που πυγμάχησε με τον Ρόκι (Συλβέστερ Σταλλόνε) στις 2 πρώτες ταινίες της σειράς και ο οποίος σκοτώνεται σε αγώνα για τον παγκόσμιο τίτλο (βασιλιάς του κόσμου) με τον Ρώσο Ivan Drago στην τέταρτη ταινία. Ο ηλιακός δράκοντας σκοτώνει τον ηλιακό Απόλλωνα… King Kill 33…
Στις 12 Φεβρουαρίου έχουμε μακελειό στην Γλυφάδα, μεστό από ηλιακούς-αιγυπτιακούς συμβολισμούς. Έγινε στα γραφεία της ναυτιλιακής European Products Carrier, όπου η αδερφή του εφοπλιστή Σπύρου Καρνέση, Μαρία Λαδά (76 ετών) ο γαμπρός του Αντώνης Βλασάκης (σύζυγος της Δέσποινας Καρνέση), ηλικίας 79 ετών και CEO της εταιρείας κι ο καπετάνιος Ηλίας ΚουκουλΑΡΗΣ, έπεσαν νεκροί από τα πυρά του 70χρονου Αιγύπτιου επιστάτη Ελ Μπουραΐ Αντέλ ή Άρη. Η ώρα ήταν 10:15 πμ, πλανητική ώρα του Άρη. Τα γραφεία βρίσκονταν στην οδό Αρτεμισίου 2. Απέναντι βρίσκεται το ξενοδοχείο Fenix (Φοίνικας) το οποίο ανακαινιζόταν -όπως ο Φοίνικας από την τέφρα του, ο Φοίνικας που αντιστοιχεί στο αιγυπτιακό μυθολογικό πουλί Μπέννου (και το ben-ben/πυραμίδιον), ο Φοίνικας που ήταν αφιερωμένος στην λατρεία του Ήλιου – Απόλλωνα.
Ένα μήνα αργότερα, στις 11 Μαρτίου, οι περίφημοι μονόλιθοι έκαναν πάλι την εμφάνισή τους (βλ. και εδώ το κείμενό μου του 2021:
Αυτή τη φορά στην Ουαλία, όπου ένας μυστηριώδης ατσάλινος μονόλιθος ύψους 3 μ εμφανίστηκε σε έναν λόφο. Φυσικά η Ουαλία είναι η Χώρα του Κόκκινου (=Πυρ) Δράκοντα, ο οποίος και είναι και ο θυρεός της.
Οι προσωπικές συγχρονικότητες μπήκαν δυναμικά στο παιχνίδι όταν στις 2 Απριλίου ολοκλήρωσα την παρακολούθηση της πρώτης σαιζόν του σίριαλ επιστημονικής φαντασίας Three Body Problem. Στο τελευταίο επεισόδιο εμφανίζεται το Μάτι στον Ουρανό (Eye in the Sky) ως οιωνός της άφιξης των εξωγήινων. Το Μάτι δεν είναι παρά ο Εστιγμένος Κύκλος, το κλασικό σύμβολο του Ήλιου. Στον πλανήτη τους υπάρχουν τρεις ήλιοι, ενώ το σκάφος που στέλνουν οι γήινοι προωθείται από μια αλυσίδα πυρηνικών εκρήξεων. Δυο μέρες πριν, ένας φίλος που δεν γνώριζε τίποτα περί όλων αυτών, μου δώρισε απρόσμενα το μυθιστόρημα «Mind’s Eye».
Η Κυριακή είναι η πλανητική ημέρα του Ήλιου. Το βράδυ της προηγούμενης μέρας, 1η Απριλίου, ο Θανάσης Κουρελής σκοτώνει την Κυριακή Γρίβα λίγα μέτρα πιο πέρα από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων στην Αθήνα. Ήταν η επαύριον της Κυριακής του Ρωμαιοκαθολικού Πάσχα, όπου έχουμε το Θάνατο του Βασιλιά (King Kill 33) και την κατοπινή Ανάστασή Του. «Συν τοις άλλοις», σχολίασε ο καλός μου φίλος και συνεργάτης Γιώργος Ζαφειρίου, «την Δευτέρα είχαμε Πρωταπριλιά. Πραγματικά μοιάζει με κακόγουστο ψέμα ο θάνατος της κοπέλας στα 2 μέτρα από το Τμήμα».
Και οι προσωπικές συνηχήσεις συνεχίζονταν. Στις 4 Απριλίου και χωρίς να κινούμαι από κάποια συγκεκριμένη πρόθεση, έβαλα να δω μια παλιά γαλλική αστυνομική ταινία με τον Ζαν Πωλ Μπελμοντό (Τρόμος πάνω από την Πόλη, Peur sur la ville, 1975). Το είχα δει δεκαετίες πριν και δεν θυμόμουν καθόλου την υπόθεση: στο Παρίσι ένας ψυχοπαθής και σεξουαλικά διαταραγμένος δολοφόνος σκοτώνει... γυναίκες κι έχει ένα... μάτι γυάλινο, κάτι που παίζει σημαντικό ρόλο στην πλοκή της ταινίας και που δείχνεται ποικιλοτρόπως. Ο δολοφόνος υπογράφει με το παρατσούκλι Minos (= Μίνωας, ο βασιλιάς της Κρήτης). Σε ένα Παρίσι όπου λίγους μήνες μετά είχαμε την 33η Ολυμπιάδα. Δεν πρόκειται να αφιερώσω χώρο και χρόνο στην ανάλυση των τελετών έναρξης και λήξης –έχουν γραφτεί πολλά, σοβαρά και ευφάνταστα, αλλά θα εντοπίζω συνηχήσεις στην πορεία.
Στις 8 Απριλίου είχαμε την περίφημη έκλειψη Ηλίου στις ΗΠΑ για την οποία πολλά γράφτηκαν (είναι ιδιαίτερα οξυδερκείς και διαφωτιστικές οι αναλύσεις του δαιμόνιου Goro Adachi στο supertorchritual.com από τον οποίο άντλησα στοιχεία και τον οποίο τροφοδότησα κι εγώ με άλλα). Στην αιγυπτιακή μυθολογία οι εκλείψεις οφείλονται σε επιθέσεις του δράκοντα Απέπ (Άποφι) στην βάρκα του Ήλιου. Το ίχνος της έκλειψης στην αμερικανική ήπειρο ξεκίνησε πάνω ακριβώς στην μεξικανική πόλη Μασατλάν. Η λέξη σημαίνει κυριολεκτικά «τόπος του ελαφιού». Είχε προηγηθεί μια μερική σεληνιακή έκλειψη στις 25 Μαρτίου που συνέπεσε με την Πανσέληνο του Σκουληκιού («Worm Moon»). Όπου το σκουλήκι στην μυθολογία πολλών λαών ταυτίζεται με το δράκοντα. Άλλωστε το Φεβρουάριο είχε κάνει πρεμιέρα το δεύτερο μέρος της ταινίας Dune, στην οποία ταινία τα κολοσσιαία σκουλήκια-δράκοντες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Κατά τη διάρκεια της έκλειψης πέθανε σε ηλικία 94 ετών ο Βρετανός διακεκριμένος φυσικός και νομπελίστας Πήτερ Χιγγς, πατέρας του περίφημου «σωματιδίου του Θεού», του μποζόνιου που ανακαλύφθηκε στο κέντρο πυρηνικών ερευνών CERN στην Ελβετία. Το CERN φυσικά παραπέμπει στον κελτικό κερασφόρο (ωσάν το ελάφι) Cernunnos αλλά και στον Γιουτζήν Σέρναν (CERNan) τελευταίο άνθρωπο στη Σελήνη το 1972. Ο Χιγγς πέρασε την Πύλη του Ήλιου. Ο Mark Gray είχε από το 2012 κάνει κάποιες ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις.
Τέσσερις μέρες μετά, στις 12 Απριλίου, θα είχαμε την πρεμιέρα της πολύκροτης αμερικανικής ταινίας Civil War η οποία περιγράφει «ρεπορταζιακά» έναν εμφύλιο πόλεμο που έχει ξεσπάσει στην Αμερική στο εγγύς μέλλον. Στην αφίσα της ταινίας δεσπόζει ο γαλλικής κατασκευής Πυρσός του Αγάλματος της Ελευθερίας, που είναι πανομοιότυπος με έναν άλλο πυρσό στο Παρίσι. Άλλωστε, όπως εντοπίζει ο Goro Adachi στο supertorchritual.com, η ηλιακή έκλειψη χώρισε στα δυο τις ΗΠΑ, σε βορρά και νότο, κάτι που με αλλόκοτο τρόπο θυμίζει τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο και τους Βόρειους εναντίον των Νοτίων
Ο πρωταγωνιστής του Dune, ο ΓΑΛΛΟαμερικανός, Τίμοθυ Σαλαμέ, είναι γεννημένος στο Hell’s Kitchen της Νέας Υόρκης όπου ένας τεράστιος γερανός είχε πιάσει φωτιά και καταρρεύσει στις 26 Ιουλίου 2023. Μπορεί στην περίπτωση αυτή να μην ήταν το πουλί Μπέννου (ερωδιός), αλλά η εννοιολογική συνήχηση ισχύει, αφού γερανός και ερωδιός είναι παρεμφερή πουλιά με μακρύ λαιμό και πόδια. Ο πυρσός του νεοϋορκέζικου Αγάλματος της Ελευθερίας στην αφίσα του Civil War είναι ολόιδιος με τον αντίστοιχο πυρσό στη γέφυρα του Pont de l’Alma (= Γέφυρα της Ψυχής) πολύ κοντά στον Πύργο του Άιφελ, στο Παρίσι, εκεί όπου σκοτώθηκε η πριγκίπισσα Νταϊάνα (= Άρτεμις) κι εκεί όπου 27 χρόνια μετά θα λάβαινε χώρα η Ολυμπιάδα ξεκινώντας στις 26 Ιουλίου –ακριβώς ένα χρόνο μετά τον «πυρσό» του γερανού στη Νέα Υόρκη. Άλλωστε το λογότυπο της Ολυμπιάδας δεν είναι παρά μια γυναίκα-πυρσός.
Και πάλι ο Goro Adachi εντοπίζει πολλά στοιχεία. Ο Αβραάμ Λίνκολν, ο πρόεδρος που θήτευσε στη διάρκεια του αμερικανικού Εμφυλίου δολοφονήθηκε (King Kill 33) στις 15 Απριλίου 1865. Ακριβώς 154 χρόνια μετά, στις 15 Απριλίου 2019, η εμβληματική Νοτρ Νταμ, η Παναγία των Παρισίων, κάηκε. Συμβάν που «συνήχησε» με την πυρκαγιά στον καθεδρικό της Ρουέν, στη Νορμανδία, στις 11 Ιουλίου φέτος… δυο μέρες πριν την πρώτη απόπειρα δολοφονίας (King Kill 33 ξανά) του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Η ολυμπιακή φλόγα άναψε στην Ολυμπία στις 16 Απριλίου, την επαύριον των επετείων της δολοφονίας του Λίνκολν και της πυρκαγιάς στην Νοτρ Νταμ. Πέρασε από τη Διώρυγα της Κορίνθου πάνω στο πλοίο με το σημαδιακό όνομα «Βηθλεέμ» (που παραπέμπει στη γέννηση του Ιησού-Ήλιου) στις 28 Απριλίου. Ακριβώς 40 μέρες μετά, ένα βυτιοφόρο με καύσιμα εξερράγη στη γέφυρα πάνω ακριβώς από τη Διώρυγα με αποτέλεσμα τη διακοπή της κυκλοφορίας και την κατοπινή κατεδάφιση της γέφυρας για λόγους ασφαλείας. Η γέφυρα ανήκε στην Ολυμπία Οδό. Πολλοί οι οιωνοί… αλλά δεν ξεμπερδέψαμε ακόμα.
Στις 11 Απριλίου ανακοινώθηκε ότι οι αστροφυσικοί έλυσαν το αίνιγμα της «αστροκτονίας» δυο ήλιων κοντά στο νεφέλωμα που λέγεται Dragon’s Egg (το Αυγό του Δράκοντα – κοντολογίς μια πύρινη έκρηξη δυο θερμοπυρηνικών «εργοστασίων» ιλιγγιωδών διαστάσεων. Στις 14 Απριλίου ξαναδιάβαζα το μυθιστόρημα “Sunstorm” (2005) του Στήβεν Μπάξτερ όπου στον Ήλιο ξεσπά μια τρομερή καταιγίδα που απειλεί να καταστρέψει τη Γη το έτος 2042 (το 2024 «αναριθμητισμένο»). Η έκρηξη ήταν αποτέλεσμα «δάκτυλου» εξωγήινων οι οποίοι πριν αιώνες είχαν εξαπολύσει έναν πλανήτη μεγέθους σαν τον Δία (σύμβολο του 2+4) που περιφερόταν γύρω από το άστρο Αλταίρ. Δυο μέρες μετά ξαναείδα την ταινία Forbidden Planet (1957) που εκτυλίσσεται σε έναν πλανήτη σε τροχιά γύρω από τον Αλταίρ. Στο βιβλίο αναφέρεται και μια σημαδιακή ηλιακή έκλειψη στις 10 Απριλίου 2042.
Στις 16 Απριλίου 2024, οι Δανοί βίωσαν την καταστροφή της δικής τους «Νοτρ Νταμ», ανήμερα του ανάμματος της ολυμπιακής φλόγας στην Ολυμπία, όταν ένα από τα παλαιότερα κτήρια της Κοπεγχάγης τυλίχτηκε στις φλόγες και το εμβληματικό του κωδωνοστάσιο κατέρρευσε. Ένα κωδωνοστάσιο που ήταν διαμορφωμένο σαν τις ουρές τεσσάρων δρακόντων που συμπλέκονταν.
Στις 26 Απριλίου, ανακοινώθηκε ότι ο κομήτης 12P/Pons-Brooks θα είναι ορατός στο βόρειο ημισφαίριο. Ο κομήτης αυτός ονομάζεται και «Mother of Dragons» εξαιτίας της ιδιαίτερης εμφάνισής του: οι πρόσφατες εκροές ύλης από τον πυρήνα του τον κάνουν να μοιάζει με έναν ιπτάμενο δράκοντα. Παραδοσιακά οι κομήτες θεωρούνταν κομιστές δεινών. Και δεν είναι τυχαίο ότι οι Δρακοντίδες, μία βροχή μετεώρων η οποία είναι ορατή το βράδυ της 8ης Οκτωβρίου, φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Δράκοντα και δημιουργείται από τον κομήτη 21R/Giacobini-Zinner. Την ημέρα εκείνη το 2023 οι Δρακοντίδες είχαν συνηχήσει με μια τεχνητή «μετεωρική βροχή» με τη μορφή πυραύλων και αντιπυραύλων πάνω από το Ισραήλ και τη Γάζα, όταν οι πύλες της Κόλασης άνοιξαν στη Μέση Ανατολή. Οι τροχιές των οποίων θύμιζαν πύρινους δράκοντες στον ουρανό.
Στις 11 Μαΐου κι άλλοι ουράνιοι «οιωνοί». Ένα ασυνήθιστο Βόρειο Σέλας έκανε την εμφάνισή του στους ουρανούς της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Συνέπεσε με την Ημέρα της Μητέρας (Νοτρ Νταμ = η Μητέρα/Κυρά Μας = Παναγία). «Συμπτωματικά» η ημερομηνία συνέπεσε με την 107η επέτειο της εμφάνισης της οπτασίας της περίφημης Παναγίας της Φάτιμα στην Πορτογαλία.
Στις 8 Ιουνίου, βάδιζα στους δρόμους της Κυψέλης όπου αντιλήφθηκα (με διάφορους τρόπους) πως υπήρχε έντονο το στοιχείο του πυρός. Το αποκορύφωμα ήρθε όταν κλότσησα αφηρημένος ένα με κουτί με φαινομενικώς καμένα σπίρτα που ήταν στο πεζοδρόμιο. Κατά παράξενο τρόπο τα σπίρτα μέσα σιγκόκαιγαν και αιφνιδιαστικά όλος ο τόπος μύρισε έντονα καμένο. Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα εκείνης της μέρας έπιασε φωτιά ένα διαμέρισμα στη Φωκίωνος Νέγρη – πλάι στο σημείο όπου κάποτε βρισκόταν το σπίτι όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η μητέρα μου. Αλλά είπαμε πως οι προσωπικές συνηχήσεις συμπλέκονται περίεργα με τις συλλογικές. Τρεις μέρες μετά είχα ένα υπναγωγικό «όραμα» όπου είδα κάτι σαν την εικόνα του ιχθυόμορφου Ωάννη, του εκπολιτιστικού θεού της αρχαίας Μεσοποταμίας. Μεταξύ άλλων σκέφτηκα από μια αλλόκοτη παρόρμηση το όνομα «ΤΥΔΩΡ» που αντίστροφα γίνεται ΡΩΔΥΤ ή «Ροδίτης». Οι αμφίβιοι εκπολιτιστές-δαίμονες Τελχίνες που έμοιαζαν με τον Ωάννη ήταν (μεταξύ άλλων) και από τη Ρόδο. Η 11η Ιουνίου ήταν η γιορτή και του «13ου » Απόστολου Βαρνάβα –και το σημειώστε το αυτό. Την επόμενη μέρα, 12 Ιουνίου, ισχυρός σεισμός 4,9 Ρίχτερ εκδηλώθηκε νότια της Λίνδου στη Ρόδο. Ο περίφημος Κολοσσός της Ρόδου ήταν ένα τεράστιο άγαλμα του Ήλιου (με πυρσό βεβαίως-βεβαίως).
Από τις 5 Ιουνίου και για το επόμενο δεκαήμερο είχαμε περίεργες και αθρόες εξαφανίσεις/θανάτους τουριστών –κυρίως από θερμοπληξία. Ο Ήλιος ήταν ασυνήθιστα ισχυρός το πολύ ζεστό καλοκαίρι του 2024. Πλάι στη Ρόδο, στη Σύμη, είχε σημειωθεί ο πρώτος θάνατος του Άγγλου παρουσιαστή Μάικλ (=Μιχαήλ) Μόσλυ. Η Σύμη είναι γνωστή από τη Μονή του Πανορμίτη, αφιερωμένη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, ο οποίος είναι και δρακοντοκτόνος. Άλλωστε είχα γράψει πολλά για τον Αρχάγγελο και την Ευθεία του εδώ:
Η Ρόδος έπαιξε ένα περίεργο ρόλο στην όλη Μορφοδιάταξη. Ας θυμηθούμε εδώ ότι το ελαφάκι είναι το σύμβολο του νησιού. Από καιρό μιλούσα με μια αναγνώστριά μου στη Ρόδο. Η συζήτηση είχε ξεκινήσει με αφορμή τους περίφημους Δρακονιανούς. Στις 2 Αυγούστου διάβαζα στο βιβλίο «The Myth of the Eternal Return» του Μιρτσέα Ελιάντε για την ιστορία της περίφημης δρακοντοκτονίας στη Ρόδο από έναν ιππότη το 15ο αιώνα. Απόρησα γιατί δεν περίμενα να βρω αυτή την ιστορία στο εν λόγω βιβλίο (την έχω περιγράψει με λεπτομέρειες στο βιβλίο μου «Πύλες του Αλλόκοσμου»). Την επόμενη μέρα, η Ροδίτισσα αναγνώστριά μου έβαλε ένα story με αυτό ακριβώς το θέμα (χωρίς φυσικά να έχει προηγηθεί καμία σχετική συζήτηση μεταξύ μας). Την ίδια μέρα είχε γενέθλια κι ένας έτερος Ροδίτης, μέλος της ευρύτερης ερευνητικής παρέας μας. Ταυτόχρονα ένα μονοκινητήριο αεροσκάφος έκανε αναγκαστική προσγείωση στο νησί, λόγω βλάβης, ευτυχώς χωρίς παρατράγουδα…
Ο στενός περίγυρός μας είχε πάρει κυριολεκτικά… φωτιά. Στις 24 Ιουνίου τα ξημερώματα, ένας συνεργάτης, βαδίζοντας στην Πατησίων, «κόλλησε» ανεξήγητα στη διασταύρωση με την Κοδριγκτώνος κοιτώντας προς την πλευρά της Ευελπίδων. Λίγες ώρες αργότερα κι 100 μ πιο πέρα, πήρε φωτιά το κτίριο στο από πολλά χρόνια εγκαταλειμμένο πάρκινγκ Απόλλων απέναντι από τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο. Την ίδια μέρα πέθανε και ο Αρχιτέκτων Αλέξανδρος Τομπάζης, δημιουργός του Ηλιακού Χωριού στην Πεύκη. Την επόμενη μέρα απεβίωσε ο πρώην σύζυγος της Αλίκης Βουγιουκλάκη, επιχειρηματίας και δημοσιογράφος Γιώργος Ηλιάδης. Άλλωστε η 24η Ιουνίου είναι παραδοσιακά συνδεδεμένη με το στοιχείο της φωτιάς (βλ. φωτιές του Αη Γιαννιού και πολλά άλλα που αναλύω στις «Πύλες του Αλλόκοσμου»), συν ότι είναι η περίφημη «επέτειος των ΑΤΙΑ» με το περιστατικό του Κέννεθ Άρνολντ στις 24 Ιουνίου 1947.
Στις 13 Ιουλίου είχαμε την (πρώτη) απόπειρα εναντίον του Τραμπ στην Πενσυλβάνια. Δράστης ήταν ο 20χρονος Τόμας Μάθιου Κρουκς (Crooks) από το Bethel Park, που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των σωματοφυλάκων. «Crook» σημαίνει “κατεργάρης, απατεώνας». Ο πρώην πρόεδρος Νίξον πριν την αποπομπή του το καλοκαίρι του 1974 (ακριβώς 50 χρόνια πριν), διακήρυττε το περίφημο "I am not a crook!" (τελικά ήταν). Bethel, ή Μπεθ-Ελ σημαίνει Οίκος του Θεού (εξ ου και βαίτυλος ή αν θέλετε «μονόλιθος» ή «ομφαλός», κάτι που τον συνδέει άμεσα με τον Απόλλωνα). Η απόπειρα εναντίον του πρώην προέδρου έγινε στο Butler της Πενσυλβάνια. O ηθοποιός Gerard Butler προσπαθεί να αποτρέψει τη δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ στην ταινία London Has Fallen (2016).
Η επαύριον της απόπειρας ήταν η επέτειος της πυρπόλησης της Βαστίλλης (1789) στο Παρίσι. Στις προσωπικές συνηχήσεις: τις τελευταίες μέρες αστειευόμασταν με έναν στενό φίλο λέγοντας "by hook or by crook", επειδή βλέπαμε την παλιά θρυλική τηλεοπτική σειρά The Prisoner (1967-68) όπου η εν λόγω φράση ήταν μια κλασική ατάκα στην έναρξη του κάθε επεισοδίου.
…Και την προηγούμενη μέρα είχα «κολλήσει» σε μια ανάρτηση του αστροφυσικού Μάνου Δανέζη για τη ζωή και το έργο του William Crooks που εκτός από διάσημος φυσικός ήταν και πνευματιστής. Άλλωστε το Crooks ταιριάζει ακουστικά με το Crocus City Hall της Μόσχας που αφενός μεν είχε επισκεφθεί παλιότερα ο Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και όπου αφετέρου είχε γίνει η πολύνεκρη ισλαμιστική τρομοκρατική επίθεση στις 22 Μαρτίου φέτος, με 145 νεκρούς.
Στις 17 Ιουλίου ένας μετεωρίτης πέταξε πάνω από το Άγαλμα της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη πριν διαλυθεί (καεί στην ατμόσφαιρα) 50 χλμ πάνω από το κέντρο του Μανχάταν. Είχαν προηγηθεί κι άλλα στη Νέα Υόρκη. Στις 3 Απριλίου ένας κεραυνός έπληξε τον πυρσό του Αγάλματος της Ελευθερίας, ενώ δυο μέρες αργότερα ένας (σπανιότατος στην περιοχή αυτή) σεισμός 4,8 Ρίχτερ ταρακούνησε την πόλη. Στις 8 Απριλίου είχαμε φυσικά την Μεγάλη Αμερικανική Έκλειψη.
Φτάνοντας στην Ολυμπιάδα, ας δούμε κάποια πράγματα. Όπως είπαμε η πριγκίπισσα Νταϊάνα ( = Άρτεμις), πριγκίπισσα της Ουαλίας (Χώρας του Δράκοντα), σκοτώθηκε στο Παρίσι στις 31 Αυγούστου 1997, στην Pont de l’Alma, τη Γέφυρα της Ψυχής. Μετά από 322 μήνες (αριθμός με μέγιστη συνωμοσιολογική και όχι μόνο σημασία), η 33η Ολυμπιάδα διεξήχθη στο Παρίσι. Τα χρυσά μετάλλια ενσωμάτωναν κομματάκια από τον άκρως εμβληματικό Πύργο του Άιφελ, ο οποίος έχει ύψος 330 μ. Όπως είπα και πριν, δεν θα ασχοληθώ με τους έτερους πλούσιους συμβολισμούς της ελεεινής σουργελοπανήγυρης μπροστά στην οποία το τσίρκο της Eurovision είναι κλάσεις ανώτερο –επειδή τουλάχιστον δεν παριστάνει κάτι που δεν είναι.
Στην ταινία με τον Ζαν Πωλ Μπελμοντό που ανέφερα, υπάρχει ένα θεαματικότατο κυνηγητό στο παρισινό μετρό (Γραμμή 6, όπου το 6 είναι ο αριθμός του Ήλιου), που διασχίζει την Γέφυρα Μπιρ Χακεΐμ. Λίγο πιο πέρα υπάρχει ο Πύργος του Άιφελ και απέναντι το Τροκαντερό με ένα εμβληματικό άγαλμα ενός ταύρου και ενός ελαφιού (Taureau et Daim, που είναι εκεί από το 1937, έργο του γλύπτη Πωλ Ζουβέ), το οποίο φιγούραρε και στην τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας –κάτι που έδωσε αφορμή σε πολλούς να αναφερθούν στο Χρυσό Μοσχάρι της Παλαιάς Διαθήκης. Ο πυρσός στην Pont de l’Alma όπου σκοτώθηκε η Νταϊάνα (=Άρτεμις = ελάφι), βρίσκεται λίγο πιο πέρα.
Η τελετή λήξης της Ολυμπιάδας με το σβήσιμο της φλόγας συνέπεσε με το άναμμα μιας άλλης φλόγας -την πυρκαγιά που ξέσπασε στο Βαρνάβα στις 12 Αυγούστου (ο οποίος γιόρταζε ακριβώς δυο μήνες πριν), η οποία κόντεψε να κάψει τη μισή Αττική και έφτασε στο Χαλάνδρι.
Το εντυπωσιακότερο όλων και το οποίο απ’ όσο ξέρω ουδείς εντόπισε, ήταν η απόλυτη και κοινή συναινέσει κατοπινή αποσιώπηση του συμβάντος. Παρά τους θρήνους και οδυρμούς, την επόμενη μέρα, το θέμα απουσίαζε σχεδόν απόλυτα σε όλα τα βοθρο-ΜΜΕ, ακόμα και της λεγόμενης «αντιπολίτευσης» (εδώ γελάνε, αφού ο οξυδερκής παρατηρητής έχει συνειδητοποιήσει ήδη πως στην Μετακοβίδειο Εποχή έχουμε απροκάλυπτη συγκυβέρνηση και καθεστώς που έχει εργαλειοποιήσει την απόλυτη αποβλάκωση και κνωδαλοποίηση του όχλου).
Κι όπως είχα ξαναγράψει, στο θέμα των φυσικών καταστροφών μην έχετε αυταπάτες: η πλήρης απουσία πρόληψης και σχεδιασμού, η ιδεοληπτική και τυφλή εφαρμογή «εκκενώσεων» για ψύλλου πήδημα και η αδιαφορία της εγκληματικής συμμορίας του κρατικού Λεβιάθαν, εγγυώνται ότι από εδώ και στο εξής θα έχουμε διαρκώς άνευ προηγουμένου πυρκαγιές (οι οποίες κατόπιν βολικότατα θα αποδίδονται στην «κλιματική κρίση» -my ass, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Το κυρίαρχο καθεστωτικό αφήγημα πρέπει να ενισχύεται πάση θυσία. Και θα ενισχύεται με κάθε αφορμή.
Ούτε ήταν «τυχαίο» φυσικά που η φετινή πυρκαγιά ξεκίνησε κοντά στο σημείο όπου είχε συντριβεί σε μια κόλαση φωτιάς το Boeing 737-300 της κυπριακής εταιρίας Helios Airways στο Γραμματικό με τραγικό απολογισμό 121 νεκρούς, πάλι Αύγουστο (συγκεκριμένα παραμονή Δεκαπενταύγουστου) πριν από 19 χρόνια…
Η ταϊβανέζικη εταιρία Gold Apollo (και Απόλλων και χρυσός = Ήλιος) φέρεται να εμπλέκεται στην αναπάντεχη επίθεση των Ισραηλινών εναντίον της ισλαμικής οργάνωσης Χεζμπολλάχ στο Λίβανο όπου στις 17 Σεπτεμβρίου (ανήμερα της Σοφίας, Πίστεως, Ελπίδας και… Αγάπης) χιλιάδες βομβητές εξερράγησαν με αποτέλεσμα 12 θανάτους και χιλιάδες τραυματίες.
Ανήμερα της επίθεσης του Ισραήλ εναντίον της Χεζμπολλάχ είχαμε κι έναν άλλο αμερικανικό «οιωνό» που συνδυάζει Ήλιο, πυραμίδιον και χρονικές συνηχήσεις στην πρωτεύουσα Ουάσινγκτον, καρδιά του αμερικανικού έθνους.
Η Χρονιά του Δράκου διασχίζει το δεύτερο ήμισύ της, αλλά θα δούμε και πολλά άλλα ακόμα, επειδή οι εξελίξεις τρέχουν. Έχετε υπόψιν ότι στις 24 Δεκεμβρίου 2024, σχεδόν πάνω στο ηλιοστάσιο που συμβολίζει τη Γένεση του Sol Invictus, του Ανίκητου Ήλιου, ο μη επανδρωμένος βολιστήρας Parker Solar Probe της NASA θα αγγίξει σχεδόν τον Ήλιο, προσεγγίζοντάς την επιφάνειά του σε απόσταση μόλις 6 εκατ. χλμ, κινούμενος με 200 χλμ το δευτερόλεπτο.
Ένας επιστήμονας του προγράμματος, ο δρ Νουρ Ραουάφι δήλωσε πως «θα είναι ένα μνημειώδες επίτευγμα για όλη την ανθρωπότητα που ισοδυναμεί με την προσεδάφιση στη Σελήνη το 1969». Δεν θα σχολιάσω την ανιστόρητη μπούρδα του δόκτορος, αλλά έτσι κι αλλιώς σημασία έχει η… σημασία που αποδίδεται σε ένα συμβάν κι όχι η αντικειμενική του σημαντικότητα.
Και στο κάτω κάτω, «νουρ» στα αραβικά/περσικά σημαίνει φως.
Comments