Πριν από έξι συναπτά έτη, κυκλοφόρησε το βιβλίο μου «Το Σχήμα Πρωθύστερο». Επιφανειακά ήταν μια έρευνα με θέμα το χρόνο. Σε δεύτερο και τρίτο (και παραπέρα) επίπεδο, ήταν κάτι άλλο. Δεν ήταν τυχαίο ότι γράφτηκε με πολύ περίεργο τρόπο και σε πολύ περίεργες συνθήκες. Η διαδικασία συγγραφής του (και τα συμβάντα που την πλαισίωσαν) ήταν ταυτόχρονα η αιτία και το αποτέλεσμα που η έρευνά μου ακολούθησε ένα κάπως διαφορετικό μονοπάτι από εκείνα που ακολουθούσε στο παρελθόν.
Σε ό,τι αφορά το μονοπάτι αυτό, μπορείτε να πάρετε μια ιδέα, διαβάζοντας πολλά από τα κείμενα που αναρτώ στην ιστοσελίδα μου. Ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα της κορωνοπανδημίας –αλλά και πιο πριν. Τα κείμενα αυτά είναι η «κορυφή του παγόβουνου». Για διάφορους λόγους, δεν μπορούν να γραφτούν όλα όσα αφορούν την προσωπική μου έρευνα. Επίσης, επειδή από ένα σημείο και μετά, η έρευνα αυτή είναι εν πολλοίς βιωματική, δεν μπορεί να περιγραφεί σε ένα κείμενο, όσο περίπλοκο και να είναι αυτό. Αφορά μη γραμμικές (non linear) διαδικασίες που γεφυρώνουν το χώρο και το χρόνο (ιδίως αυτόν) σε πολλές «διαστάσεις», ή σε πολλά επίπεδα, αν θέλετε.
Αυτή η κορυφή του παγόβουνου, είναι πολυεπίπεδη -με την έννοια ότι κινείται σε φαινομενικά ετερόκλητους χώρους. Η έρευνά μου είναι αδέσμευτη από τις νόρμες και τους περιορισμούς της ρασιοναλιστικής ανάλυσης και του αναγωγισμού. Το ίδιο και ο τρόπος σκέψης μου και κίνησής μου. Καλή και χρήσιμη η αιτιοκρατία και η λογική ανάλυση, αλλά είναι μόνο η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά είναι αυτό που συμβατικά και ανεπαρκώς, αποκαλούμε «συγχρονικότητα», η «σύμπτωση με νόημα».
Είναι κοινοτοπία να επαναλάβω για νιοστή φορά ότι τα πάντα μέσα στο σύμπαν είναι αλληλοσυνδεδεμένα. Όλα τα σύμβολα έχουν πολλαπλά στρώματα πληροφορίας, ιστορίας και ερμηνείας. Και ουσιαστικά κάθε σύμβολο, θέμα και ιδέα εμπεριέχει πληροφορίες για όλα τα άλλα. Είναι κάτι σαν το ολόγραμμα. Το κάθε κομμάτι του παζλ, εμπεριέχει ολόκληρο το παζλ.
Έτσι λοιπόν, συνδυάζοντας φαινομενικά ετερόκλητα και άσχετα (στον αμύητο) πράγματα, ιχνηλατώ μοτίβα, αποκωδικοποιώ την περίφημη Μορφοδιάταξη, που έλεγε κι ο αείμνηστος Γιώργος Μπαλάνος
Τα συγχρονικά συμβάντα είναι κάτι σαν τα σήματα της τροχαίας που προειδοποιούν ή πληροφορούν. Κάτι σαν σήμα GPS που επιτρέπει την ευχερέστερη περιπλάνηση στο τοπίο της Συναίνεσης.
Και τα αναδυόμενα αρχέτυπα είναι οι βασικοί δομικοί λίθοι της πραγματικότητας και κομβικές εστίες της Μορφοδιάταξης. Είναι νήματα και κόμβοι ενός αδιόρατου γεωμετρικού δικτύου. Είναι κάτι σαν τον Περιοδικό Πίνακα των Στοιχείων της Ύλης στη Χημεία, σαν το Δέντρο της Ζωής στην Καμπαλά, σαν τον Source Code, τον «Πηγαίο Κώδικα» στην Πληροφορική.
Αργώ να ξεκινήσω επειδή θεωρώ ότι «η αρχή είναι η ώρα για να φροντίσει κανείς με τον πιο προσεκτικό τρόπο ότι οι ισορροπίες είναι ορθές», όπως έγραφε κι ο περίφημος Φρανκ Χέρμπερτ στην πρώτη σελίδα του «Dune».
«Φτάσαμε σε μια κρίσιμη καμπή όπου η Συναίνεση έχει αρχίσει να ραγίζει και να φλουτάρει. Σαν υπερεκτεθειμένα πλάνα ταινίας, το ένα πάνω στο άλλο. Η ίδια η κοινωνία παγκοσμίως γίνεται virtual με κβαντικό (ασυνεχή-σπασμωδικό-απότομο) τρόπο […] Ο ίδιος ο χρόνος έχει μεταβληθεί –επειδή ο χρόνος δεν είναι μόνο το ρολόι. Ο λογαριασμός θα έρθει στο τέλος βέβαια. Προς το παρόν ψωνίζουμε… Αλλά «δεν είμαστε πια στο Κάνσας». («We're not in Kansas anymore»). Σημαίνει ότι ξεφύγαμε από ό,τι θεωρείται φυσιολογικό, σημαίνει ότι εισήλθαμε σε μια κατάσταση που είναι ανοίκεια και δυσάρεστη. Αλλόκοτη. Τρομακτική. Εξωπραγματική. Προήλθε από μια ατάκα της πιτσιρίκας πρωταγωνίστριας Ντόροθυ στην ταινία φαντασίας «The Wizard of Oz» (1939)».
Αυτά τα έγραφα στις 5 Απριλίου 2020, στην αρχή της κορωνοπανδημίας και την έλευση της παγκόσμιας κορωνοπαράνοιας στο άρθρο μου εδώ: . Το γεγονός αυτό ήταν κομβικό σε ό,τι αφορά το κβαντικό άλμα της Παγκόσμιας Συναινετικής Πραγματικότητας για το οποίο είχα πρωτοκάνει νύξεις στο «Σχήμα Πρωθύστερο». Υπήρχαν και πολλά άλλα. Όμως το αμέσως επόμενο (και απείρως σημαντικότερο) γεγονός στην πορεία «εκτός Κάνσας» είναι ο Πόλεμος στην Ουκρανία (μαζί με ένα νέφος/nimbus «δορυφορικών» συμβάντων).
Κόπιασα πολύ προκειμένου να χαράξω τις αδρές γραμμές της σχετικής Μορφοδιάταξης. Ωστόσο θεωρώ ότι υπάρχουν κάποια θεμελιώδη σημεία τα οποία μπορούν να διευθετηθούν σε ένα βασικό (και ανεπαρκές φυσικά) διάγραμμα. Το διάγραμμα απεικονίζει μια διάταξη «εμπεριέχειν & εμπεριέχεσθαι», όπως θα έλεγε κανείς στην Ανάλυση Συστημάτων.
Πολύ χονδρικά υπάρχουν διαφορετικά «στρώματα» στη Μορφοδιάταξη αυτή. Εκείνο που τα περικλείει όλα είναι η έννοια του Χρόνου/Ροής. Έχω γράψει πολλά για το θέμα Χρόνος/Κρόνος σε πολλά κείμενά μου τα τελευταία δυο χρόνια. Η ουσία είναι ότι εκδηλώνεται μια τιτάνιας κλίμακας κβαντική μεταβολή στη ροή του χρόνου. Οι έννοιες-κλειδιά εδώ είναι: Συγχρονικότητες, Αντιστροφή Ροής, Παρεμποδισμός Ροής, Εναντιοδρομία,
Είχα γράψει στο «Σχήμα Πρωθύστερο» (και αλλού φυσικά) ότι σε μια συλλογική κβαντική μεταβολή, η μνήμη εκ των πραγμάτων μεταβάλλεται για να ταιριάξει στη νέα Συναίνεση. Κι αυτό που έχω γράψει πολλές φορές, ότι «ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι, όχι να έρθει η Συντέλεια του Κόσμου, αλλά να έρθει και να μην την πάρουμε χαμπάρι», δεν είναι ακριβώς αστεϊσμός. Ναι, σε πρώτο επίπεδο εξέφραζα το κλασικό παράδειγμα με το βάτραχο στην κατσαρόλα το νερό της οποίας θερμαίνεται σταδιακά, τόσο αργά που ο βάτραχος δεν έχει καταλάβει ότι έβρασε. Όμως σε δεύτερο επίπεδο, αναφερόμουν ακριβώς σε αυτό το σβήσιμο ή/και την τροποποίηση της συλλογικής μνήμης. Reality Shift, σε απλά Νεοελληνικά.
Την κβαντική αυτή μεταβολή έχουν εντοπίσει κι άλλοι ερευνητές –κι ένας από τους σημαντικότερους (που γνωρίζω τουλάχιστον) είναι ο Αμερικανός Goro Adachi ο οποίος έχει ιχνηλατήσει με συναρπαστικό τρόπο θεμελιώδη νήματα νοήματος στην ιστοσελίδα του (https://www.supertorchritual.com/. Από την έρευνα του Adachi έχω χρησιμοποιήσει πολλά στοιχεία, τα οποία επισημαίνω όπου αυτά παρατίθενται.
Το επόμενο στρώμα αφορά τα ποικίλα Αρχέτυπα και Σύμβολα που αναδύονται παντού, αχνοφέγγουν και εμφανιζοεξαφανίζονται, κάτι σαν τα κόκκαλα των μαθηματικών πίσω από τη σάρκα του Σύμπαντος. Τα κόκαλα του σώματός μας είναι αόρατα (εκτός αν έχετε όραση ακτινών Χ), αν και μπορεί κανείς να τα δει να κινούνται αχνά κάτω από τη σάρκα. Οι έννοιες-κλειδιά εδώ είναι: Αριθμοί, Μυθολογία, Θρησκεία
«Παρακάτω», έχουμε ποικίλα συμβάντα που σχετίζονται με Ουράνια Σημεία. Και με τη φράση αυτή εννοώ συμβάντα και ειδήσεις που έχουν σχέση με αστρονομικά φαινόμενα και αντικείμενα, όσο και ειδήσεις από το χώρο της αστροναυτικής και των μη επανδρωμένων διαστημικών προγραμμάτων.
Ακόμα πιο «κάτω» έχουμε τρία βασικά υποσύνολα. 1.Την Πολυεπίπεδη Κρίση (που έχει οικονομική κυρίως έκφανση αλλά όχι μόνο), η οποία περιλαμβάνει την Πανδημία και γενικότερα οτιδήποτε έχει σχέση το Βιολογικό Παράγοντα και τον Πόλεμο/Πυρηνικά. 2. Ναυτικά Συμβάντα και 3. Οχήματα-Άλογα-Κυνίδες. Το πώς συμπλέκονται και αλληλοδιαπλέκονται όλα αυτά, θα το δούμε στη συνέχεια.
Όλο αυτό το διάγραμμα είναι η μια «διάσταση» της Μορφοδιάταξης. Η άλλη είναι ένα σχήμα με ομόκεντρους κύκλους, πολύ απλούστερο.
Το σχήμα αυτό είναι και πολύ πιο σαφές. Οι προσωπικές συγχρονικότητες εμπεριέχονται στις συγχρονικότητες που αφορούν την Ελλάδα οι οποίες με τη σειρά τους εμπεριέχονται στο σύνολο των συγχρονικοτήτων παγκοσμίως. Εννοείται πως κι εδώ υπάρχει η παγίδα της καρτεσιανής αντίληψης/εκλογίκευσης από τη μια μεριά και από την άλλη του παρανοϊκού σολιψισμού (η θεώρηση ότι ο παρατηρητής είναι το κέντρο του σύμπαντος και δεν υπάρχει τίποτε άλλο από αυτόν). Η έρευνά μου (που είναι πολύ δύσκολη και απαιτητική) υιοθετεί μια προσέγγιση που έχει κάποιες ομοιότητες με την περίφημη «κριτική-παρανοϊκή δραστηριότητα» του Σαλβαντόρ Νταλί: μια αυθόρμητη μέθοδο «παράλογης» γνώσης βασισμένη στον κριτικό-ερμηνευτικό συνειρμό των παραληρηματικών φαινομένων.
Όπως και να έχει, φανταστείτε ότι το δεύτερο σχήμα «συμπληρώνει καθέτως» το πρώτο. Μην ζητάτε να σας το περιγράψω καλύτερα. Όσο περισσότερα θα πω, τόσο πιο σπαζοκεφαλιά θα γίνει. Αλλά φανταστείτε πώς αποκρυπτογραφήθηκε το εξωγήινο μήνυμα στην ταινία «Contact» (1997): απλώς κάποιος σκέφτηκε να συνδυάσει σε μια επιπλέον «διάσταση» τον χείμαρρο των «παράλογων» και χαοτικών στοιχείων του μηνύματος.
Στις 10.9.2021, είχα γράψει χαρακτηριστικά: «Μετά από ένα σημαντικό διάστημα σχετικής ηρεμίας, οι εξελίξεις άρχισαν πάλι να επιταχύνονται. Είναι δύσκολο να αναλύει κανείς γραμμικά μια μη-γραμμική διαδικασία. Τα άρθρα αυτά είναι στιγμιότυπα, ενσταντανέ που απεικονίζουν τα διαρκώς μεταβαλλόμενα σύννεφα μιας καταιγίδας. Τίποτα λιγότερο. Τίποτα περισσότερο».
Κατά τον ίδιο τρόπο, η σειρά αυτή των τριών άρθρων με αφορμή και αιτία τον Πόλεμο στην Ουκρανία είναι κάτι ανάλογο, πλην όμως περισσότερο οργανωμένο, με την έννοια ότι διαφάνηκε κάπως ένα βασικό μοτίβο (ή μοτίβα). Μην «γλείφεστε» όμως. Όλα αυτά αλλάζουν αστραπιαία (ή περνούν σε άλλο επίπεδο). Για λόγους απλούστευσης και για καλύτερη αφομοίωση της περίπλοκης Μορφοδιάταξης από τον αναγνώστη, έσπασα το αρχικό κείμενο-μαμούθ σε τρία μέρη –συνεπώς θα υπάρξουν τρία σχετικά άρθρα που θα αναρτώ κάθε λίγες μέρες.
Προβληματίστηκα επίσης από το ποια αφετηρία θα επέλεγα, ώσπου θυμήθηκα το περίφημο απόφθεγμα του δαιμόνιου Τσαρλς Φορτ: «Μπορεί κανείς να μετρήσει κανείς την περιφέρεια ενός κύκλου, ξεκινώντας από οποιοδήποτε σημείο της».
Τυπικά, τα κείμενα αυτά έχουν γραμμική αφήγηση και εξέλιξη, επειδή η συνείδηση του μέσου ανθρώπου είναι σημειακή και ο χρόνος γραμμικός. Στην πορεία θα κάνω αναδρομές ή φαινομενικά «παραστρατήματα» ώστε να υπάρξει περισσότερη σαφήνεια, όπου αυτό είναι εφικτό. Οπότε μην προβληματιστείτε βλέποντας να «συγχέω» τις προσωπικές συγχρονικότητες με εκείνες σε πανελλήνιο ή διεθνές επίπεδο. Ο ψυχίατρος μου λέει ότι είμαι σε καλό δρόμο…
Στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου (2021) ακολουθούσα ένα ακόμα μονοπάτι τις έρευνας, συλλέγοντας στοιχεία για τις εξελίξεις στο μέτωπο της κορωνοπανδημίας. Είχα προσέξει ότι κάποια βασικά αρχέτυπα αναδύονταν σε φαινομενικά «άσχετο» τόπο και χρόνο. Εννοείται πως σχεδόν τίποτα στο πλαίσιο της έρευνάς μου δεν είναι «άσχετο». Όμως τότε η πτυχή αυτή της Μορφοδιάταξης ήταν πολύ ομιχλώδης.
Σε μια περιπατητική έρευνα που κάναμε με τον συνεργάτη και φίλο Νίκο Παναγοδημητρόπουλο, στις 10 Δεκεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας, με κεντρική ιδέα το αρχέτυπο του Ποσειδώνα, καταλήξαμε σε ένα… φροντιστήριο με την επωνυμία «Ηράκλειτος» στα Εξάρχεια. Ο περίφημος αρχαίος «σκοτεινός φιλόσοφος» είναι ευρύτερα γνωστός για το ρητό «τα πάντα ρει». Δεν γνωρίζουμε εάν πραγματικά το είχε πει αυτός, αλλά δεν έχει σημασία. Το βασικό ήταν πως είχε προκύψει η έννοια της Ροής. Εννοείται πως «Ποσειδώνας» μπορεί να είναι ο αρχαίος θεός της θάλασσας, αλλά κι ένα σωρό άλλα, όπως η έννοια του νερού, ο αντίστοιχος πλανήτης, τα σχετικά «ποσειδώνια» σύμβολα (τρίαινα, άλογο κλπ) –ακόμα και πχ ένα οπλικό σύστημα, ή μεταφορικό μέσον με την ονομασία αυτή.
Δευτερευόντως, ο τελικός «προορισμός» παρέπεμπε στην έννοια της «σχολής». Επειδή έχω μάθει να ξεχωρίζω τους «σπόρους» από τους οποίους βλασταίνουν περίπλοκα νήματα νοήματος, άρχισα να νιώθω ότι είχε αρχίσει μια δαιδαλώδης ερευνητική διαδρομή.
Ο Ποσειδώνας είναι ο βασιλιάς της Θάλασσας (αλλά και μεταφορικά της Αβύσσου, αφού είναι αδελφός του νοηματικά συγγενούς Πλούτωνα). Ιερό του ζώο είναι το άλογο, ένα ζώο πολύ συχνό και σε μύθους και θρύλους για ψυχές που ανεβαίνουν στον Πάνω Κόσμο. Υποτίθεται πως στη Θεσσαλία ο Ποσειδώνας δημιούργησε το άλογο χτυπώντας με την τρίαινά του ένα βράχο. Ο ίδιος φαίνεται πως λατρευόταν παλιά και σαν άλογο. Είχε και το προσωνύμιο Ίππιος. Το φτερωτό άλογο Πήγασος ήταν γιος του Ποσειδώνα. Ας θυμηθούμε επίσης και το προσωνύμιο Σεισίχθων, που τον κάνει να μοιάζει ακόμα περισσότερο με τον «υποχθόνιο» Πλούτωνα, αφού ο Ποσειδώνας σχετιζόταν με τους σεισμούς.
Επισημαίνω εδώ ότι στο πλαίσιο της έρευνας, «σεισμός» μπορεί να είναι μεν το τεκτονικό φαινόμενο, αλλά και μεταφορικά οτιδήποτε συγκλονίζει, πχ μια απότομη κρίση στο Χρηματιστήριο, ή ακόμα και ένας ξαφνικός πόλεμος.
Κάντε μια ακόμα νοερή σημείωση εδώ: η τρίαινα, το κατεξοχήν όπλο του Ποσειδώνα ήταν ουσιαστικά και το όπλο του Δία –με τη μορφή του κεραυνού (ο οποίος απεικονίζεται σε αγγεία και γλυπτά σαν διπλή τρίαινα –κάτι που παραπέμπει και στο ινδουιστικό/βουδιστικό βάτζρα).
Το άλογο είναι κυρίαρχο ζώο στην Αποκάλυψη με τους Τέσσερις Καβαλάρηδες. Το άλογο είναι διττό σύμβολο (ζωής & θανάτου, ηλιακό & σεληνιακό κλπ). Είναι αφιερωμένο στον Άρη και η θέασή του θεωρείτο προμήνυμα πολέμου.
Ένα λευκό άλογο καβαλάει ο Ιησούς στην Αποκάλυψη (στ:2) ο οποίος είναι ο Εστεμμένος και Κατακτητικός Υιός –και γι αυτό είχα γράψει διάφορα σε σχέση με την κορωνοπανδημία στα άρθρα μου. Άλλωστε ο Υιός καβαλάει ένα λευκό άλογο και στο 19ο φύλλο της τράπουλας Ταρό.
Κάποιοι «οιωνοί» με άλογα είχαν διαφανεί από το καλοκαίρι του 2021 και την καταστρεπτική πυρκαγιά της Βαρυμπόπης. Στο σχετικό κείμενο που είχα ανεβάσει στις 15.8.2021 εδώ: είχα αναφέρει ότι κάηκε και ο δημοφιλής Ιππικός Όμιλος. Στην ίδια πυρκαγιά της Αττικής, επλήγη σοβαρά και η Ιππο-κράτειος Πολιτεία. Λίγο αργότερα είχαμε τα γεγονότα στο Αφγανιστάν με την αποχώρηση των Αμερικανών και την είσοδο των Ταλιμπάν στην Καμπούλ. Η λέξη «Αφγανιστάν», σύμφωνα με μια εκδοχή προέρχεται από μια σανσκριτική λέξη που σημαίνει «ιππείς». Ταυτόχρονα κυκλοφόρησε και η είδηση ότι Αμερικανοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ίχνη του Δούρειου Ίππου, σε σημείο μέσα στα τείχη της Τροίας. Επρόκειτο για fake news, αλλά στο πλαίσιο της συγχρομυστικιστικής συσχέτισης, αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Σημασία έχει η πλαισιακή αλληλουχία, ο εννοιολογικός συντονισμός.
Η Τροία είχε ιδρυθεί από τον Ποσειδώνα… Πλάι στα στενά των Δαρδανελλίων.
Θυμόμαστε εδώ ότι οι σκηνές αλλοφροσύνης που εξελίχθηκαν στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, με πλήθη Αφγανών που ήθελαν να εγκαταλείψουν τη χώρα πάση θυσία, θύμιζαν τη σκηνή της εγκατάλειψης της Ιερουσαλήμ μετά την επέλαση των ζόμπι στην ταινία «World War Z». Είχα αναφέρει αρκετά στο σχετικό μου κείμενο εδώ . Ταυτόχρονα είχε εκραγεί και το σκάνδαλο με ένα άλλο «άλογο». Οι αποκαλύψεις μιας διεθνούς κοινοπραξίας ερευνητικών δημοσιογράφων για το αμφιλεγόμενο λογισμικό παρακολούθησης Pegasus μιας ισραηλινής εταιρείας προκάλεσαν αίσθηση. Πάνω από 50.000 αριθμοί τηλεφώνων, κυρίως δημοσιογράφων, ακτιβιστών αλλά και πολιτικών παρακολουθούνταν για καιρό μέσω του επίμαχου λογισμικού.
Ένα άλλο ζώο θα έμπαινε κι αυτό στο συγχροπαιχνίδι: ο σκύλος. Στις 5 Απριλίου 2020 είχα γράψει τα εξής στο σχετικό άρθρο με το «Κάνσας»: τα εξής: «Θεωρώ πως ο σκύλος θα γίνει ένα από τα χαρακτηριστικά ikons της Εποχής του Κορωνοϊού. Μια παράξενη ερημιά επικρατεί στις πόλεις. Μια ερημιά που θυμίζει αποκαλυψιακές ταινίες με εκκενώσεις πόλεων λόγω πυρηνικού πολέμου. Μια ερημιά με ελάχιστους περαστικούς οι οποίοι συνήθως είναι εκείνοι που βγάζουν βόλτα το σκύλο τους. Ταιριαστό δεν είναι; Αφού ο σκύλος ήταν το κατεξοχήν ψυχοπομπό ζώο στην αρχαιότητα (και όχι μόνο). Θυμηθείτε τον Ερμή, τον Θωθ, τον Άνουβι και τον Σολότλ. Και τον Κέρβερο. Και το συνοδό του Μελκάρτ. Και το γιο του Λόκι. Και τα σκυλιά της Εκάτης και της Αρτέμιδος (ή και του Τίνταλος, για τους πιο ψαγμένους)».
Ο Άνουβις ήταν ο αρχαίος τσακαλοκέφαλος ή κυνοκέφαλος αιγυπτιακός θεός που σχετιζόταν με τον Κάτω Κόσμο. Λίγες μέρες μετά την περιπατητική της 10ης Δεκεμβρίου, ήρθε σε επαφή μαζί μου ένα άτομο που ισχυριζόταν ότι είχε επαφές με διάφορες οντότητες, μεταξύ των οποίων και με τον Άνουβι. Εν γένει ο Άνουβις «έπαιξε» αρκετά το Δεκέμβριο του 2021 στο πλαίσιο ποικίλων προσωπικών συγχρονικοτήτων. Ζώα της οικογένειας των Κυνιδών (σκύλος, λύκος, τσακάλι, αλεπού) εμφανίζονταν όλο και συχνότερα στη Μορφοδιάταξη.
Ο σκύλος ταυτίζεται με τον Σείριο (Dog-Star), που είναι το λαμπρότερο άστρο στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός. Στις 29 Δεκεμβρίου 2021 είχα κάνει μια ομιλία-παρουσίαση στο Ελληνικό Μουσείο Μετεωριτών (Κάτω Πατήσια) για τον Άρθουρ Κλαρκ. Η ομιλία μου τελείωνε με αναφορά στο διήγημα «The Star» του μεγάλου συγγραφέα. Στην αρχή της ομιλίας μου δημιουργήθηκε ένα πανδαιμόνιο έξω στο δρόμο από σκυλιά που άρχισαν να γαβγίζουν. Την επόμενη μέρα, ο καλός φίλος και πολύτιμος συνεργάτης μου, Γιώργος Ζαφειρίου, που παρευρισκόταν (μαζί με έναν άλλο φίλο, τον Γ.Π), μου εντόπισε
«Με το που ξεκίνησε η ομιλία σου, άρχισαν να γαβγίζουν σκυλιά απέξω, ενώ η πρώτη φωτό του Κλαρκ που πρόβαλες τον έδειχνε παρέα με κουτάβια. Μάλιστα κάναμε πλάκα με τον Γ.Π: "Doggies from Sirius". Βγαίνοντας, νά' σου και πάλι μια εύθυμη κυρία με δυο σκύλους, που είχε για κάποιον λόγο κοντοσταθεί εκεί για λίγη ώρα».
Φεύγοντας από το μουσείο –και προτού ο Γιώργος μου πει για τα σκυλοσυγχρονικά- σήκωσα το βλέμμα στο νυχτερινό ουρανό και είδα πως ο Σείριος μεσουρανούσε. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο το ανέφερα σε δυο άλλα άτομα με τα οποία προχωρούσαμε μαζί στο δρόμο.
Θυμήθηκα επίσης πως το άτομο που ερχόταν σε επαφή με τον Άνουβι, μου είχε πει κρυπτικά την προηγούμενη μέρα πως «έχω πληροφορίες πως έρχεται στρατός από το Σείριο» -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Εντόπισα επίσης και κάποιες άλλες λεπτομέρειες, αρκετά δαιδαλώδεις για να αναφερθούν εδώ.
Δυο μέρες μετά, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς του 2022, μια ειδησούλα πέρασε στα «ψιλά».
«Έναν σκύλο που κολυμπούσε μεσοπέλαγα, διέσωσε το πλήρωμα ενός φέρι-μποτ στη γραμμή Πέραμα-Σαλαμίνα. Ο σκύλος κινδύνευε να πνιγεί το πρωί της Πρωτοχρονιάς. Το σκυλάκι διασώθηκε χάρη στον καπετάνιο και τους ναυτικούς του φέρι-μποτ «Ελευθέριος», οι οποίοι έβαλαν το ζώο μέσα στο πλοίο, σώζοντάς το από βέβαιο πνιγμό».
Ένας σκύλος – ψυχοπομπό ζώο αλλά και πλάσμα που φρουρεί το πέρασμα προς τον Κάτω Κόσμο, διασώζεται στο Πέραμα (τοπωνύμιο που προέρχεται από τη λέξη πέρασμα). Και μάλιστα την Πρωτοχρονιά, στο κατώφλι του Περάσματος στη Νέα Χρονιά…
Δυο μέρες μετά πρόσεξα ότι υπήρξε σε προσωπικό επίπεδο και κάτι άλλο, τυπικά απολύτως συμβατικό, που σχετιζόταν με ένα άλλο θαλάσσιο πέρασμα –τα Δαρδανέλλια- με τη μορφή της ονομασίας μιας αθηναϊκής οδού.
Την Κυριακή, 9 Ιανουαρίου 2022, ο δημοσιογράφος και διευθυντής προγράμματος του My Radio Νίκος Νικολακόπουλος κατευθυνόταν με την 14χρονη κόρη του και το σκυλί τους προς το αυτοκίνητο, το οποίο είχαν παρκάρει έξω από το καταφύγιο στο Μπάφι της Πάρνηθας, όταν ξαφνικά ένας «μαύρος λύκος» επιτέθηκε στο τετράποδο, το άρπαξε και έφυγε. Λύκος και σκύλος μαζί, δύο σε ένα.
…Ή μάλλον τρία σε ένα, επειδή δυο μέρες πριν, την Παρασκευή το βράδυ, η φίλη και συνεργάτιδα Δ.Σ. είχε δει στο όνειρό της ότι ένα κογιότ είχε επιτεθεί στο σκύλο της οικογένειάς της κι αυτή προσπαθούσε να τον σώσει απεγνωσμένα από τα δόντια του. Μάλιστα είπε ότι είχαν κανονίσει να πάνε οικογενειακώς και με μεγάλη παρέα στην Πάρνηθα το επόμενο Σαββατοκύριακο, κι είχαν κλείσει μάλιστα και στο… Μπάφι. Όλα αυτά βέβαια πριν το συμβάν με το λύκο στο Μπάφι.
Σε όλη την Ελλάδα, οι αναφορές για εμφανίσεις λύκων –πραγματικές ή φανταστικές- πύκνωσαν μετά το περιστατικό. Το βράδυ της Πέμπτης 13 Ιανουαρίου, ένα τρομερό τροχαίο κοντά στη Βούλα, είχε ως αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο ο 42χρονος Τζώρτζης Μονογυιός, αδελφός βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας, όταν η πολυτελής κόκκινη Ferrari 488 Pista που οδηγούσε, ξέφυγε από την πορεία της και καρφώθηκε σε ένα δέντρο με αποτέλεσμα να τυλιχτεί στις φλόγες. Το δυστύχημα είδε ένας φίλος του από την λευκή Porsche Cayenne την οποία οδηγούσε λίγο πιο πίσω. Αργότερα έγινε γνωστό πως στις 5.5.2000 ο Τζώρτζης Μονογυιός ήταν οδηγός σε άλλο τροχαίο στη Μύκονο, όπου είχε σκοτωθεί φίλος του.
Είναι γνωστό πως το σύμβολο της Ferrari είναι ένα μαύρο άλογο σε κίτρινο φόντο που κάνει σούζα. Το εμβληματικό άλογο διάλεξε, με αρκετά αυθόρμητο τρόπο ο Enzo Ferrari, εμπνευσμένος από εκείνο που είχε ζωγραφίσει στο αεροπλάνο του ο κόμης Φραντσέσκο Μπαράκα (Baracca) το 1940. Παρομοίως, ένα μαύρο άλογο είναι το έμβλημα της Porsche που οδηγούσε ο φίλος του Μονογυιού. Τις μέρες πριν το δυστύχημα, είχα υπόψη μου να δω ένα αφηγηματικό ντοκιμαντέρ του 1992 κι όλο το ανέβαλα. Και ο τίτλος αυτού: «Baraka»…
Την ημέρα του δυστυχήματος (13.1.2022) δούλευα πάνω στο υλικό για το κείμενο «Η «Λεωφόρος του Μίσους» και οι Παράδρομοι της Μορφοδιάταξης», το οποίο ανέβασα τελικά στις 9.2.22 εδώ. Στο κείμενο αυτό τα θανατηφόρα τροχαία καθώς επίσης και η έννοια του «μοναχογιού» (=Μονογυιός), παίζουν δεσπόζοντα ρόλο. Κάποια στιγμή, χωρίς ιδιαίτερο λόγο το βλέμμα μου καρφώθηκε σε ένα αντικείμενο που είχα σε ένα ράφι. Ήταν ένα παλιό μεταλλικό σήμα μιας αυτοκινητιστικής λέσχης στο Βελγικό Κονγκό (μου το είχε δώσει ο πατέρας μου που είχε πάει στην Αφρική παλιά), το οποίο απεικονίζει ένα οκάπι. Πάλι χωρίς ιδιαίτερο λόγο, το πήρα και το ακούμπησα στο γραφείο μου. Το οκάπι είναι ένα «κράμα» καμηλοπάρδαλης και ζέβρας (= αλόγου με ρίγες).
Το ίδιο βράδυ ξαναείδα ένα ντοκιμαντέρ για το «Dune» του Αλεχάντρο Χοντορόφσκι, που ο τελευταίος ποτέ δεν κατάφερε να γυρίσει. Ο Χοντορόφσκι ήθελε τον Σαλβαδόρ Νταλί να παίξει το ρόλο του αυτοκράτορα. Και σε κάποια στιγμή αφηγείται ότι ο Σαλβαδόρ Νταλί του ζητούσε διάφορα απίθανα πράγματα να έχει στα γυρίσματα:
Νταλί: «Μπορώ να έχω ένα ελικόπτερο;»
Χοντορόφσκι: «Ναι, ναι, μπορείς να έχεις πολλά ελικόπτερα».
Νταλί: «Μπορώ να έχω μια φλεγόμενη καμηλοπάρδαλη;"
Χοντορόφσκι: «Λοιπόν, τι θα έλεγες...;»
Νταλί: «Φλεγόμενη. Την θέλω φλεγόμενη».
Χοντορόφσκι: «Εντάξει, θα βάλουμε και φλεγόμενη καμηλοπάρδαλη».
Την Παρασκευή 14 Ιανουαρίου, είχα μια συζήτηση με τη συνεργάτιδά μου, Σωσάννα Μανουσαρίδου η οποία μου έλεγε πόσο συχνά βίωνε τον τελευταίο καιρό συγχρονικότητες με λύκους και αλεπούδες. Το ίδιο βράδυ, στο πλαίσιο μιας περιπατητικής έρευνας έπεσα πάνω σε ένα μπαρ που λεγόταν Intrepid Fox («Ατρόμητη Αλεπού») και σε κάποια άλλα που δεν μπορούν να αναφερθούν για λόγους που εξήγησα ήδη από την αρχή.
Την Πέμπτη, 27 Ιανουαρίου, πήγαμε με το φίλο και συνεργάτη Γιώργο Αποστολέα, στην έκθεση «Ίππος στην Αρχαιότητα», στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, στο Κολωνάκι. Την επόμενη μέρα, ενώ προσπαθούσα να βγάλω μια άκρη με τις συγχρονικότητες για τα άλογα, ένας άλλος φίλος και συνεργάτης ανέβασε στο FB μια ανάρτηση με θέμα την ταινία «Μπαλαμός» (1982) του Σταύρου Τορνέ. Ήταν ένα πλάνο από την ταινία με ένα άλογο και τεράστιο μάτι. Στην ανάρτηση ο φίλος ανέφερε και τον… Χοντορόφσκι συγκρίνοντάς τον με τον Τορνέ. Υπόψιν ότι δεν τον είχα πληροφορήσει για τις λεπτομέρειες της έρευνάς μου.
Λίγο αργότερα την ίδια μέρα επικοινώνησε μαζί μου μια φίλη με ιδιαίτερες ικανότητες η οποία ανέφερε το σύμβολο του Εστιγμένου Κύκλου (που μοιάζει με μάτι) και σχολίασε ότι τον τελευταίο καιρό συνέβαινε «κάτι» το οποίο χαρακτήρισε ως «αρχή κοσμοσυντελειογονίας», κάτι σαν να «ανοίγει ένα μάτι». Το ίδιο βράδυ βγήκα για περιπατητική έρευνα στα Θυμαράκια όπου αναπάντεχα στην οδό Κόρακα πέτυχα ένα λιτό αλλά εκφραστικό μάτι-γκραφίτι.
Επιστρέφοντας, έβαλα να δω την ελληνική ταινία «Κατάχρησις Εξουσίας» (1971), την καλτ ταινία του Φώσκολου όπου ο Νίκος Κούρκουλος φέρνει ναρκωτικά από την Τουρκία και κάποιοι Θρακιώτες τον φυγαδεύουν στα Άβδηρα (με τα ανθρωποφάγα άλογα βέβαια).
Αργά το βράδυ της Δευτέρας 31 Ιανουαρίου, στη Γλυφάδα, άγνωστοι σήκωσαν τη Lamborghini ενός Λιβανέζου επιχειρηματία, της πήραν τα ελαστικά, τις ζάντες και τα φρένα και την άφησαν πάνω σε τούβλα. Το έμβλημα της Lamborghini, είναι φυσικά ένας ταύρος (το δεύτερο κατεξοχήν ιερό ζώο του Ποσειδώνα).
Και από εκείνες τις μέρες και μετά, αρχίζει κυριολεκτικά το πανηγύρι.
Τη νύχτα της 1ης προς 2η Φεβρουαρίου, ένα μεγάλο στέγαστρο με λαμαρίνες ξηλώθηκε από μια δυνατή ριπή αέρα, στη συμβολή των οδών Μητροπολίτη Μελετίου και Τσιλιβή, λίγα μέτρα από την εκκλησία της Υπαπαντής, στην Καλαμάτα. Το στέγαστρο προσγειώθηκε στη μέση του δρόμου, που εκείνη την ώρα είχε αρκετή κίνηση, λόγω της αποχώρησης των πιστών από την εκκλησία, και προκάλεσε φθορές σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Λίγες ώρες αργότερα, άλλο στέγαστρο έπεσε από τον αέρα στη συμβολή Μελετίου και Υπαπαντής προκαλώντας ελαφρύ τραυματισμό σε περαστικούς. Κι όλα αυτά, τα ξημερώματα της γιορτής της… Υπαπαντής. Η Παναγία η Υπαπαντή είναι η πολιούχος της Καλαμάτας. Και πέραν του σεισμού του 1986 (σημειώστε τη χρονολογία) που έπληξε σοβαρότατα την πόλη, ο Σεισίχθων Ποσειδώνας σχετίζεται ακόμα περισσότερο με την Καλαμάτα επειδή παλιότερα θεωρούσαν ότι, κατά την αρχαία εποχή, η θάλασσα κάλυπτε όλη την έκταση της σημερινής πόλης. Τα δυο σημεία των στεγάστρων σε συνδυασμό με την εκκλησία, σχηματίζουν ένα τέλειο ορθογώνιο τρίγωνο.
Η 2α Φεβρουαρίου 2022 ήταν μια «παλίνδρομη» (ή καρκινική) ημερομηνία, γιατί μπορεί να διαβαστεί και ανάποδα (2.2.22), γεγονός που ήταν η αιτία για ένα σωρό σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα αριθμητικά παλίνδρομα συνδέονται με τα περίφημα «μαγικά τετράγωνα» τα οποία σήμερα είναι απλώς ψυχαγωγικά μαθηματικά (καλή ώρα το Sudoku), αλλά στον αποκρυφισμό έχουν συγκεκριμένη μαγική σημασία. Το ίδιο ισχύει και για τα αλφαβητικά παλίνδρομα, δηλαδή λέξεις και φράσεις που διαβάζονται και ανάποδα.
Κάθε χρόνο από το 1886, ένα μεγάλο πλήθος συγκεντρώνεται το πρωί της 2ας Φεβρουαρίου στο Punxsutawney της Πενσιλβάνια προκειμένου να παρακολουθήσουν μια μαρμότα, (ένα είδος σκίουρου) να προβλέπει τον καιρό για τις επόμενες εβδομάδες. Σύμφωνα με το έθιμο αν η μαρμότα όταν βγει από τη φωλιά δεν μπορεί να δει τη σκιά της από τη συννεφιά, ο χειμώνας θα τελειώσει. Η 2η Φεβρουαρίου είναι η περίφημη «Ημέρα της Μαρμότας». Ο όρος επικράτησε μετά την ομώνυμη ταινία του 1993 για να περιγράψει κάτι που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά με τον ίδιο και απαράλλαχτο τρόπο. Παραπέμπει φυσικά στην καθήλωση, ή παγίδευση στη Ροή του Χρόνου.
Κοιτώντας τις σημειώσεις μου, είχα δει πως πάλι στην Καλαμάτα, πριν από τρία ακριβώς χρόνια, το 2019, ανήμερα της Υπαπαντής (2.2), τρεις γυναίκες, εργαζόμενες σε κουζίνα ταβέρνας έχασαν τη ζωή τους από ανάφλεξη φιάλης υγραερίου. Συζητώντας τότε με τον Γιώργο Ζαφειρίου το γεγονός, αυτός μου επεσήμανε: «ανήμερα της 2.2 καθόμουν και εξέταζα μια λίστα με συρτά/καλαματιανά. Το δε γνωστότερο αρβανίτικο καλαματιανό (μάλλον μωραΐτικης καταγωγής σε ρυθμό) είναι το... «Ρα Καμπάνα Παπαντής», δηλαδή «Χτυπά η Καμπάνα της Υπαπαντής». Για ποιες χτυπούσε η καμπάνα;»
Αποδείχτηκε τελικά ότι στις 2.2.2022 είχε χτυπήσει πάλι μια καμπάνα προειδοποιητικά. Υπόψιν πως η μεγαλύτερη καμπάνα του κόσμου βρίσκεται στη Μόσχα. Έχει διάμετρο 6,6 μ (22 πόδια) και εκτίθεται στο Κρεμλίνο.
Ανήμερα της 2.2.2022, ο αναγνώστης μου Γιάννης Α. μου έστειλε μια λεπτομερέστατη περιγραφή μιας πολύ παράξενης εμπειρίας του (αρκετά περίπλοκης για να την περιγράψω εδώ) στην οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ ο ίδιος και η κόρη του είχαν χάσει… 22 λεπτά από το χρόνο τους
Μετά από αυτό, αποφάσισα εκείνη τη μέρα να ξαναδώ την ταινία «2:22» (2017), μια πολύ αξιόλογη περιπέτεια φαντασίας που έχει σχέση με το χρόνο, την Ειμαρμένη και την ελεύθερη βούληση. Χωρίς να θέλω να κάνω spoiler, στην ταινία φιγουράρει και το περίφημο ορθογώνιο τρίγωνο…
…που παραπέμπει φυσικά στο Πυθαγόρειο Ζωογονικό Τρίγωνο: ένα ορθογώνιο τρίγωνο με αναλογίες 3, 4 και 5.
*Το 3 είναι η κάθετη πλευρά, δηλώνει τη Θεία Πρόνοια, αντιστοιχεί στην Άτροπο, δηλαδή στο μέλλον.
*Το 4 είναι η οριζόντια πλευρά, δηλώνει την Θέληση, αντιστοιχεί στην Κλωθώ, δηλαδή στο παρόν.
*Το 5 είναι η υποτείνουσα, δηλώνει την Ειμαρμένη, αντιστοιχεί στην Λάχεση, δηλαδή στο παρελθόν.
Εξετάζοντάς το από μια άλλη οπτική γωνία, η ταύτιση των τριών πλευρών του τριγώνου, ισοδυναμεί με την ταύτιση Παρελθόντος, Παρόντος και Μέλλοντος. Βλέπουμε δηλαδή έκδηλο το στοιχείο του Χρόνου να κάνει όλο και εντονότερα την εμφάνισή του.
Το ορθογώνιο τρίγωνο και η έννοια της Ειμαρμένης και της Ζωής/Θανάτου θα αναδυόταν ακόμα μια φορά, στη Θεσσαλονίκη, ενώνοντας τρία σημεία «θανάτου»: εκείνο στο οποίο δολοφονήθηκε ο 19χρονος Άλκης Καμπανός από χούλιγκαν του ΠΑΟΚ τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου, κι εκείνα στα οποία αυτοκτόνησαν ένας άλλος 19χρονος νεαρός κι ένας μεσήλικας, λίγες μέρες μετά, στην ίδια περιοχή, με διαφορά μόλις μισής ώρας ο ένας από τον άλλον. Αλλά μήπως δεν είχε «χτυπήσει η καμπάνα» στην Καλαμάτα λίγες ώρες μετά το φόνο του Καμπανού, αλλά και το 2019;
Να εντοπίσω εδώ ότι ο φόνος του Άλκη Καμπανού έγινε με ένα «δρεπάνι» (σαν κι αυτό του Κρόνου, το οποίο ήταν κόκκινο και μαύρο –τα μαγικώς αντίθετα χρώματα.
Με το αμερικανικό σύστημα παράθεσης των ημερομηνιών, ο Φεβρουάριος του 2022 είχε ούτε λίγο ούτε πολύ δέκα παλίνδρομες ημερομηνίες, όπως εντόπισε ο Goro Adachi.
Στις 12 Φεβρουαρίου ένα άλλο στυγερό έγκλημα αποκαλύπτεται στην Αθήνα. Συλλαμβάνεται ο Πολωνός σύντροφος της 29χρονης Χριστίνας- Κλαούντιας Μανιατάκη, ο οποίος είχε δολοφονήσει προ πενταετίας με απεχθή τρόπο τον 7χρονο γιο της, αφού τον είχε υποβάλλει σε βασανιστήρια, με τη σιωπηλή συναίνεσή/συνενοχή της. Η σύλληψη έγινε στην οδό Αστυπαλαίας 22 (πολύ κοντά στο γραφείο μου). Το αγοράκι –καρπός της ένωσης της Μανιατάκη με άλλον Πολωνό- ήταν θαμμένο επί χρόνια σε μια «κρύπτη» στο δώμα όπου το ζευγάρι έμενε στην οδό Σκιάθου 5. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, όταν μετακόμισαν, ο Πολωνός δολοφόνος έβαλε τα οστά του παιδιού σε μια εργαλειοθήκη και τα περιέφερε μαζί του επί καιρό ενόσω είχε μείνει άστεγος. Έχω τη βάσιμη υποψία ότι τον είχα δει (χωρίς φυσικά να ξέρω τίποτα), επειδή μια παρέα Πολωνών αστέγων κατοικοέδρευε επί χρόνια σε ένα μικρό πάρκο στην οδό Κύπρου, λίγο παρακάτω από το γραφείο μου. Τα ΜΜΕ χαρακτήρισαν την Ελληνίδα, ως Μήδεια. Δεν το έχω εξακριβώσει, αλλά πιθανόν η Μανιατάκη να είναι κι αυτή πολωνικής καταγωγής.
Κρατάμε μια νοερή σημείωση για το στοιχείο της Πολωνίας και να πούμε εδώ ότι η Μήδεια, το όνομα της οποίας είναι συνώνυμο της στυγερής παιδοκτονίας, ήταν αδερφή της Κίρκης και κόρη του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη και της Ωκεανίδας Ιδυίας ή Εκάτης. Η Μήδεια ήταν και δεινή μάγισσα, δασκαλεμένη από την θεία της, Κίρκη.
Το αρχέτυπο της Μήδειας ενισχύεται ακόμα περισσότερο με τη γνωστή ιστορία της Ρούλας Πισπιρίγκου και των τριών νεκρών ανήλικων παιδιών της, στην Πάτρα.
Η αναταραχή στη διεθνή αγορά σε σχέση με τις τιμές του φυσικού αερίου, λόγω του πολέμου, είναι πασίγνωστη. Το φυσικό αέριο είναι ένας αέριος υδρογονάνθρακας, όπως το πετρέλαιο. Το αργό (ακάθαρτο) πετρέλαιο λεγόταν στην αρχαιότητα «νάφθα» ή «Μηδείας έλαιον». Η Νέφθυς ήταν θεά του Κάτω Κόσμου, σύζυγος του Σετ αλλά και αδελφή του Όσιρη (θα δούμε λίγο αργότερα τι ρόλο παίζει αυτός) με τον οποίο συνευρέθηκε και γέννησε τον τσακαλοκέφαλο Άνουβη.
Οι Αμαζόνες (ενικός «ο Αμαζόνας») ήταν λαός κυνηγών και πολεμιστών της Ευρασίας που άνηκαν στην ομάδα νομαδικών φυλών που οι Έλληνες ονόμαζαν γενικά Σκύθες. Οι Σκύθες ζούσαν στην Κεντρική Ασία και στα βόρεια παράλια της Μαύρης Θάλασσας και θεωρούνται ο λαός καταγωγής των θρυλικών Αμαζόνων. Παραδοσιακά οι Αμαζόνες θυσίαζαν άλογα (καθώς επίσης και οι Τρώες, στην Τροία ( = Δούρειος Ίππος), στα Δαρδανέλλια, στο πέρασμα προς τη Μαύρη Θάλασσα).
Άλλωστε με τον Τρωικό Πόλεμο σχετίζεται και η θυσία της Ιφιγένειας στην Αυλίδα, η οποία ανηρπάγη από την Αρτέμιδα και κατέληξε ιέρειά της στην Ταυρίδα –στη σημερινή Κριμαία. Όπως βλέπετε η σύνδεση με την Ουκρανία και τον πόλεμο, γίνεται ολοένα και σαφέστερη.
Στις 16 Φεβρουαρίου και ενώ η ρωσο-ουκρανική ένταση κορυφωνόταν, πυρκαγιά εκδηλώθηκε στο Felicity Ace, ένα φορτηγό πλοίο που μετέφερε 3.965 αυτοκίνητα και το οποίο είχε αποπλεύσει από τη Γερμανία με προορισμό τις ΗΠΑ. Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε ενώ το πλοίο βρισκόταν 200 μίλια από τις Αζόρες. Τα 22 μέλη του πληρώματος απομακρύνθηκαν εγκαίρως. Ανάμεσα στα αυτοκίνητα που μετέφερε περιλαμβάνονταν και 1.100 πολυτελείς Porsche και Lamborghini. Η αιτία της πυρκαγιάς ήταν πιθανόν η ανάφλεξη μπαταριών λιθίου κάποιων ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Παρά τις προσπάθειες, το φλεγόμενο πλοίο εξακολούθησε να αρμενίζει ακυβέρνητο στον Ατλαντικό, ώσπου αναποδογύρισε και βυθίστηκε την 1η Μαρτίου. Η συνολική ζημιά από την απώλεια του Felicity Ace και του φορτίου του ήταν γύρω στα 400 εκατομμύρια δολάρια.
Τι είναι τα αυτοκίνητα παρά τα σημερινά άλογα;
Το ναυάγιο του πλοίου έγινε σε μια ζώνη η οποία ονομάζεται Horse Latitudes –Γεωγραφικά Πλάτη του Αλόγου γύρω στις 30 μοίρες βόρεια και νότια του Ισημερινού. Χαρακτηρίζονται από ηλιοφάνεια, ασθενείς ανέμους και πολύ μικρή βροχόπτωση. Ο όρος προήλθε μάλλον από μια τελετουργία των παλιών ναυτικών: περιέφεραν ένα ομοίωμα αλόγου γεμισμένο με άχυρο και το πετούσαν στη θάλασσα. Το «νεκρό άλογο» ήταν η περίοδος στην οποία οι (προπληρωμένοι) ναυτικοί ξέμεναν από λεφτά επειδή τα είχαν ξοδέψει όλα κι έπαιρναν δανεικά από τον εφοπλιστή τους. Η τελετουργία γινόταν όταν ξεπλήρωναν το χρέος τους. Κι επειδή αυτό τύχαινε να συμβαίνει στις υποτροπικές ζώνες, αυτές ονομάστηκαν Γεωγραφικά Πλάτη Αλόγου.
Σύμφωνα με μια εναλλακτική θεωρία, αν και όχι τόσο πιθανή, όταν οι Ισπανοί μετέφεραν άλογα στις υπερατλαντικές αποικίες τους, πολλές φορές τα ιστιοφόρα έμεναν ακίνητα από έλλειψη ανέμου. Αυτό είχε σαν συνέπεια ελλείψεις σε νερό και τρόφιμα, με αποτέλεσμα να πετούν στη θάλασσα τα νεκρά ή άρρωστα ζώα. Σε αυτή την θεωρία βασίστηκε και το γνωστό κομμάτι των The Doors, «Horse Latitudes» (1967)
Όπως και να έχει στο ναυάγιο του Felicity Ace, χιλιάδες σύγχρονα άλογα θυσιάστηκαν στο βωμό του Ποσειδώνα.
Την ίδια μέρα που ξέσπασε η πυρκαγιά στο πλοίο, είχαμε μια άλλη θαλασσινή είδηση: το μεγαλύτερο γνωστό «κύμα-τέρας», ύψους 17,6 μέτρων είχε καταγραφεί έξω από τις ακτές της Βρετανικής Κολομβίας (Καναδάς). Το συμβάν είχε γίνει το Νοέμβριο του 2020, αλλά η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. Τα «κύματα-τέρατα» (rogue waves, freak waves, monster waves ή killer waves στην διεθνή βιβλιογραφία) αποτελούν ένα σπάνιο φαινόμενο και αποτελούν απειλή ακόμα και για τα μεγαλύτερα ωκεανοπόρα πλοία. Σίγουρα κάποιες από τις ανεξήγητες εξαφανίσεις πλοίων σε παλιότερες εποχές, οφείλονται σε «κύματα τέρατα». Υπολογίστηκε ότι ένα κύμα-τέρας σαν αυτό στον Καναδά έχει απειροελάχιστες πιθανότητες να συμβεί: μόλις μια φορά στα 1.300 χρόνια! Κατά ακόμα πιο ενδιαφέροντα τρόπο, η περιοχή που εκδηλώθηκε το κύμα-τέρας ήταν ο Ύφαλος Αμφιτρίτη, σε απόσταση κοντινή από τις καναδικές ακτές. Η Αμφιτρίτη είναι η σύζυγος του Ποσειδώνα.
Μόλις δυο μέρες μετά το ξέσπασμα της πυρκαγιάς στο Felicity Ace κι ενώ το πλοίο φλεγόταν στον Ατλαντικό, στις 18 Φεβρουαρίου ένα άλλο μεγάλο οχηματαγωγό έπιασε φωτιά στα ανοιχτά της Κέρκυρας, ενώ εκτελούσε δρομολόγιο από την Ηγουμενίτσα στο Μπρίντεζι. Ήταν το Euroferry Olympia . Στο πλοίο επέβαιναν πάνω από 290 άτομα. Μετά από πολλές μέρες το πλοίο έγινε δυνατό να ρυμουλκηθεί μέχρι τον Αστακό. Ο τελικός απολογισμός ήταν 11 νεκροί και ανυπολόγιστες ζημιές στα οχήματα που μετέφερε το πλοίο.
Η 18η Φεβρουαρίου, ανήμερα του ξεσπάσματος της πυρκαγιάς στο Euroferry Olympia, ήταν η Ημέρα του Πλούτωνα και αστρονομική γιορτή, επειδή αυτή την ημέρα ανακαλύφθηκε ο πλανήτης το 1930. Ο οποίος είναι ο μυθολογικός αδελφός του Ποσειδώνα και πολύ εννοιολογικά συγγενής του αφού κι οι δυο έχουν κοινό παρονομαστή την Άβυσσο –θαλάσσια ή χθόνια. Ο Πλούτωνας ήταν μέχρι σχετικά πρόσφατα ο Ένατος Πλανήτης (και ο έσχατος του Ηλιακού μας Συστήματος) μέχρι την υποβάθμισή του σε νάνο πλανήτη, το 2005. Ο Πλούτωνας αποτελεί ένα μόνο από τα πολυπληθή Υπερποσειδώνια αντικείμενα που κινούνται στις διαστημικές εσχατιές και σχεδόν σίγουρα όχι το μεγαλύτερο. Έτσι οι αστρονόμοι συνεχίζουν τις αναζητήσεις τους για τον υποθετικό Ένατο Πλανήτη, δηλαδή κάποιο μεγάλο ουράνιο σώμα που βρίσκεται πιο πέρα. Στις 16 Φεβρουαρίου, ανήμερα του ξεσπάσματος της φωτιάς στο Felicity Ace, ανακαλύφθηκε ένα νέο υπερποσειδώνιο σώμα που χρειάζεται 286 χρόνια για να συμπληρώσει μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο.
Οι ειδήσεις με άλογα εμφανίζονταν όλο και συχνότερα. Το πρωί της Τετάρτης 16 Φεβρουαρίου (με το ξέσπασμα της πυρκαγιάς στο πλοίο με τα «σιδερένια άλογα» στον Ατλαντικό, στα Γεωγραφικά Πλάτη του Αλόγου) η Βρετανική Αρχή Ιππασίας ανακοίνωσε ότι έθετε σε προσωρινή αναστολή της άδειας εκπαίδευσης του Νεοζηλανδού Ολυμπιονίκη στην ιππασία, Σερ Μαρκ Τοντ μετά από ένα βίντεο που εμφανίστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που τον δείχνει να χτυπά βάναυσα άλογο με ένα κλαδί.
Στις 21 Φεβρουαρίου, ένας απρόσμενος «πελάτης» ανακαλύφθηκε στο βιβλιοπωλείο «Βιβλιοκίνηση στη Μαρτίου» στη Θεσσαλονίκη, στην οδό 25ης Μαρτίου. Αρχικά αναφέρθηκε ότι ήταν ένας μικρός λύκος, αλλά τελικά ήταν ένα μικρό τσακάλι. Το ζώο, που ήταν υποσιτισμένο και με τραύματα, μεταφέρθηκε σε ασφαλές σημείο για περίθαλψη. Το πώς είχε καταλήξει εκεί, παρέμεινε μυστήριο…
Ένα σημαντικό στοιχείο ήταν πως το βιβλιοπωλείο ήταν πάρα πολύ κοντά στο σημείο της δολοφονίας του Άλκη Καμπανού, ακριβώς τρεις βδομάδες πριν, και μέσα στο ορθογώνιο τρίγωνο που αναφέραμε. Στο παρακάτω σχήμα εντοπίζω τη θέση του βιβλιοπωλείου με το βέλος, κάτω δεξιά.
Στις 21 Φεβρουαρίου , η Ρωσία αναγνώρισε επίσημα τις δύο αποσχισθείσες περιοχές της Ουκρανίας, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ, ως ανεξάρτητα κράτη και ανέπτυξε στρατεύματα στο Ντονμπάς.
Στις 22 Φεβρουαρίου συνέβη κάτι με μεγάλο αστρολογικό ενδιαφέρον. Κάνοντας μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε 248 χρόνια, ο πλανήτης Πλούτωνας εκείνη την ημέρα είχε επιστρέψει στην ίδια θέση του ζωδιακού που κατείχε την ημέρα της «γένεσης» των ΗΠΑ, δηλαδή την 4η Ιουλίου 1776. Ο Πλούτωνας είναι ο πλανήτης του θανάτου και της μεταμόρφωσης –και αυτή τη στιγμή ο ρόλος του αμερικανικού δολαρίου «μεταμορφώνεται» στο πλαίσιο των οικονομικών κλυδωνισμών που αναμειγνύουν και το ρωσικό ρούβλι στις διεθνείς συναλλαγές μετά τα οικονομικά μέτρα εναντίον της Ρωσίας. Το αστρολογικό/αστρονομικό σύμβολο του Πλούτωνα και το σύμβολο του ρουβλιού είναι πολύ παρεμφερή.
Κι ας επισημάνω εδώ ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν (Π[λ]ούτιν = Πλούτων) διαθέτει και μεγάλο πλούτο, αφού φέρεται να είναι ένας από τους πλουσιότερους ηγέτες στον κόσμο. Ο στενός κύκλος του Πούτιν είναι επίσης εξαιρετικά πλούσιος, υποδηλώνοντας ότι ο πρόεδρος έχει ακόμα μεγαλύτερη περιουσία από ό,τι αφήνει να εννοηθεί το Κρεμλίνο. Ο πλουσιότερος άνθρωπος σήμερα στη Ρωσία είναι ένας ολιγάρχης που διαθέτει, εκτός από περιουσία ύψους 25 δισεκ. δολαρίων και ένα όνομα πολύ παρόμοιο με εκείνο του Βλαντίμιρ Πούτιν: Βλαντίμιρ Ποτάνιν.
Η 22η Φεβρουαρίου ήταν η κλασική παλίνδρομη ημερομηνία (22.2.22) και είναι ενδιαφέρον να δούμε τι συνέβη εκείνη την ημέρα στον κόσμο –η οποία ήταν και Τρίτη, ημέρα του Άρη, θεού του πολέμου (κι αυτός με τα πολεμικά του άλογα Φόβο και Δείμο φυσικά)…
…αλλά και ημέρα που μπορεί να γραφτεί στα Αγγλικά και ως Twosday (Ημέρα των Δύο). Για να δούμε:
*Δύο ισχυρότατοι σεισμοί: ένας των 6,3R στην Ανταρκτική και άλλος ένας 6R στην Αργεντινή
*Δύο αναφορές για μαζικούς θανάτους κοπαδιών πουλιών που έπεσαν από τον ουρανό σε ΗΠΑ και Βρετανία
*Το τάνκερ Tresta Star, έχοντας εξοκείλει στη νήσο Ρεϋνιόν στον Ινδικό, εξαιτίας κυκλώνα, κινδύνεψε να κοπεί στα δυο από μια δεύτερη τροπική καταιγίδα.
*Δύο σφοδρές καταιγίδες (οι Nancy και Oaklee) αναμενόταν να πλήξουν τις Βορειοδυτικές ΗΠΑ αυτή την εβδομάδα
*Δύο σφοδρές χαλαζοθύελλες κατέστρεψαν σπίτια και αυτοκίνητα στο Τέξας και στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας.
Την ίδια μέρα, 22 Φεβρουαρίου, κυκλοφορεί η είδηση: «O τραγουδοποιός και μουσικός, Στέλιος Τσουκιάς, επιστρέφει δύο χρόνια μετά τον πρώτο του δίσκο, με το πρώτο single, από το δεύτερο επερχόμενο album του και μας τραγουδά «Ένας Λύκος Αισθηματίας».
Την Τετάρτη, 23 Φεβρουαρίου, σε χωριό της Λαμίας συνελήφθη ένας 32χρονος μετά από καταγγελία ότι είχε δύο υποσιτισμένα άλογα και έναν σκύλο. Αστυνομικοί με τη συνοδεία κτηνιάτρου επισκέφτηκαν ποιμνιοστάσιο όπου βρέθηκαν δύο άλογα δεμένα με σχοινί και ένας σκύλος που ήταν επίσης δεμένος με αλυσίδα.
Κάτι δυσοίωνο έμοιαζε να πλησιάζει ορμητικά. Η 23η Φεβρουαρίου, πέντε μέρες μετά την ημέρα του Πλούτωνα, ήταν η ημερομηνία στην οποία απομονώθηκε και ταυτοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1941 το στοιχείο πλουτώνιο, το οποίο παίζει μεταξύ άλλων κρίσιμο ρόλο στην κατασκευή πυρηνικών όπλων. Συγκεκριμένα αυτό έγινε τη νύχτα της 23ης προς την 24η Φεβρουαρίου 1941.
Όπως όλοι ξέρουμε, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ξεκίνησε τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου 2022…
[Συνεχίζεται στο Δεύτερο Μέρος]